BANG!

Laat er geen twijfel over bestaan: eigenlijk hoort deze recensie niet in iO Pages thuis, maar net als uw recensent zullen er meer lezers zijn die naast symfo en prog ook de melodieuze (hard) rock, AOR en pomprock omarmen. Welnu, dat is de reden dat ik de cd Bang! van deze sympathieke Zwitsers, die muzikaal zwaar tegen Deep Purple aanleunen, toch bespreek. De band kreeg enkele jaren geleden een gigantische tegenslag toen hun charismatische zanger Steve Lee door een noodlottig ongeval om het leven kwam. De van origine in Zwitserland geboren Australiër Nic Maeder werd geselecteerd om de lacune op te vullen. Dat leek redelijk te lukken met het album Firebirth (2012), maar door ziekte van de nieuwe frontman kwam de muziek live niet goed tot haar recht. Op deze nieuwe schijf voelt Maeder zich ongetwijfeld beter thuis. Ook al is het geluid herkenbaar, hij zingt duidelijk gemakkelijker, meer in zijn eigen stijl en op een voor hem beter geschikte toonhoogte. Behalve van gitarist Leo Leoni was de productie van deze uitstekend klinkende plaat in handen van Charlie Bauerfeind (Blind Guardian, Saxon). Met de onbekende zangeres Melody Tibbets in de ballad Maybe en bluesinvloeden in Spread Your Wings, probeert de groep ook bewust wat nieuwe elementen in te brengen. Een speciale vermelding verdient het aan Leoni’s overleden moeder opgedragen Thank You, een gevoelige ballad waarin zowel de vocale kwaliteiten van Maeder als het gitaarspel van Leoni goed tot zijn recht komen. Bang! is een rockalbum om trots op te zijn.