BANANAS

Het is alweer vijf jaar geleden dat we het laatste studioalbum Abandon (1998) van Deep Purple konden verwelkomen. Daarna volgde in 1999 de hernieuwde kennismaking met Concerto For Group And Orchestra en de liveregistratie Total Abandon in hetzelfde jaar. Aangezien toetsenman Jon Lord zich (nog) meer op de klassieke toer wenste te begeven, vond de band in Don Airey een uitstekende vervanger. De groep dook recentelijk een maand de studio in en timmerde daar twaalf songs in elkaar die samen ruim vijftig minuten klokken. Een groepsgebeuren met een enkele helpende hand van de bands nieuwe producer Michael Bradford. Bananas is een gevarieerd, maar weinig vernieuwend album van deze grondleggers van de hardrock en metal, die talloze artiesten - onder wie Arjen Lucassens Ayreon - hebben geïnspireerd tot grootse daden. Het album bevat derhalve lekker, ouderwetse jarentachtigrock met heerlijke duetten tussen gitarist Steve Morse en Don Airey in House Of Pain, Sun Goes Down, het wat simpele Razzle Dazzle, Silver Tongue, I Got Your Number en de titeltrack. De basis met Roger Glover op bas en Ian Paice op drums staat als vanouds als een huis en natuurlijk ontbreken pakkende ballads als Haunted en Never A Word ook niet. Het album wordt gecompleteerd met de bluesnummers Walk On en Picture Of Innocence en het wat reggae-achtige Doing It Tonight. Het sluitstuk is een subtiel en kort instrumentaaltje van Steve Morse. De productie - dit keer niet van Glover - vind ik niet super. Met name de zang en de Hammond hadden wat vetter en strakker gekund. Echter, zonder al te veel inspanning, althans zo lijkt het, een album met deze kwaliteit afleveren, is iets wat maar weinig bands is gegeven. Alleen het artwork is niet bepaald mijn stijl; je zou er bijna 'bananas' van worden.