AURORA (NL+E)

Met een musicus als Mark Shreeve behoort Ian Boddy tot de grondleggers van de elektronische muziek (EM) in het Verenigd Koninkrijk. Beide heren vormen ook samen ARC. Om de EM te promoten en te behouden heeft Boddy een aantal jaren geleden zijn eigen label DIN opgericht. Op dit label is Aurora zijn tweede uitgave, maar er gingen al zeker tien albums aan vooraf, nog afgezien van zijn samenwerkingsprojecten met onder anderen Shreeve en Andy Pickford. Behalve de melodieuze en meer ritmische EM heeft Boddy ook al diverse experimentele albums afgeleverd die meer aansluiten bij het ambient- of spacegenre. Aurora is echter grotendeels atmosferisch en het zou een mooie soundtrack kunnen zijn bij een film over de kosmos, waarbij verschillende planeten uitgebreid aan bod komen. Veel effecten en wonderlijke geluiden larderen de wat duistere, soms wat sinistere klanktapijten die inderdaad meer klanken zijn dan akkoorden. De kosmische vlucht begint met Gravity Well dat vrijwel volledig bestaat uit effecten en geluiden zonder melodie. Het gaat subtiel over in Ecliptic, een nummer dat mij veel meer aanspreekt vanwege het aardige loopje van de bassynthesizer, de mooie atmosferische klanktapijten waarin akkoorden en melodielijnen te herkennen zijn en de ritmische passage. In Vox Lumina is het weer kosmisch en zweverig wat de klok slaat, maar na een aanloop van vier minuten dient zich wederom een ritme aan zonder duidelijke melodie. Terug naar het verkennen van de kosmos of de diepzee met Zero G dat wat vervormde koorachtige klanken bevat. Escape Velocity heeft weer wat weg van zijn oudere werk met een stevig ritme, dat in verschillende vormen van intensiteit vrijwel het gehele nummer doorloopt samen met herkenbare synthklanken. De afsluiter is de titeltrack die opnieuw een aaneenschakeling van effecten en geluiden is met in het tweede deel een basis van akkoorden. Als soundtrack of als begeleiding tijdens bijvoorbeeld een spirituele sessie is dit aardige muziek, maar puur als luister-cd verschafte het album mij weinig genoegen.

ENGLISH:

Just like Mark Shreeve - together they have released several albums as ARC - Ian Boddy is one of the pioneers of electronic music (EM) in the United Kingdom. In order to promote and keep EM alive, he has started his own DIN-label. Aurora is his second release on this label, but there have already been a dozen others, not counting his collaborations with Shreeve and Andy Pickford, amongst others. Apart from melodious rhythmic EM, Boddy released several more experimental sounding albums as well, which could be filed under ambient or space music. This work is mostly very atmospheric and could have been made for a nice soundtrack to a film about space, in which various planets are presented. Lots of effects and strange sounds litter these somewhat dark and even sinister soundscapes which actually contain noises and washes of sound rather than chords. Our cosmic flight starts with Gravity Well, consisting mostly of effects and noises without any melody, which subtly blends into Ecliptic, a track that’s more of my liking. It features a nice bass pattern and beautiful atmospheric pads of recognizable chords and melodies as well as a section containing a real rhythm. Vox Lumina brings back truly cosmic and floating sounds into which, once again, a rhythm pattern is introduced after four minutes of build up, though it lacks a definite melody. We are back to our exploration of space or the deep sea with Zero G, which features some distorted choir-like sounds. Escape Velocity is a return to his older works, because of the powerful rhythm pattern running through most of the track in varying degrees of intensity and its more recognizable synth sounds. The album’s title track contains a variety of effects and noises and a basic layer of chords in the second part. As a soundtrack or an accompaniment to some spiritual sessions this album may have its merits, but to me this does not quite make for an entirely pleasant listening experience.