ARCANA

Edenbridge is de groep rond de Oostenrijkse gitarist Arne Stockhammer alias Lanvall, die bekend is van zijn soloprojecten en zijn werk met Gandalf. Wie echter iets in de geest van zijn soloprojecten verwacht, moet toch eerst even gaan luisteren naar Arcana. Bij welk genre zou je Edenbridge kunnen onderbrengen? Wel, neem bijvoorbeeld Royal Hunt, laat de zang over aan een nicht van Annie Haslam (Renaissance) - Sabine Edelsbacher klinkt wat fluweler met iets minder kracht en klasse, maar is een verdienstelijke zangeres - en laat hierop wat invloeden van het Finse Nightwish los en je hebt een aardig idee hoe de muziek van Edenbridge klinkt. Zoals bij veel bands in het gothicgenre zijn de composities geïnspireerd op de klassieke muziek met mooie melodielijnen, ondersteund met zware orkestraties en lekker pittig gitaarwerk. Het is echter geen wedloop tussen de dubbele basdrums en het aantal nootjes per seconde, zoals dat vaak bij metal het geval is. Het gitaargeluid is niet al te scherp, de solo's zijn melodieus en weloverwogen zonder overdreven technische hoogstandjes. De composities liggen gemakkelijk in het gehoor, staan bol van de tempo- en sfeerwisselingen en houden daardoor de aandacht aardig vast. Arcana is de tweede cd van de band. Men opent majestueus met Ascending, een stukje orkestrale, instrumentale symfo. Daarna haalt de band wat steviger door met Starlight Reverie en The Palace. Het eerste rustpunt is de ballad Moment Of Time gevolgd door het wat meer powermetalachtige Fly On A Rainbow Dream en Color My Sky. Op de tweede fraaie ballad Velvet Eyes Of Dawn begint Lanvall op akoestische gitaar. Volgens de informatie op de hoes zou dit een bonustrack zijn. Nadat de toetsen vervolgens voor een symfonisch intro zorgen, komt de bombast terug met Into Light dat toch wel heel duidelijk lonkt naar Royal Hunt, terwijl Suspiria met een heerlijke gitaarsolo de blik meer richt op Nightwish. Het laatste rustpunt op deze bijna een uur durende cd is de ballad Winter Winds. De titeltrack van bijna tien minuten is het sluitstuk van de plaat en dat mag er zijn: een mooi intro met toetsentapijtjes, veel bombast, tempowisselingen, een korte akoestische passage, kortom alles wat de op klassiek georiënteerde epische metal te bieden heeft, zij het in dit geval met een wat rustiger song. Zeker in deze track komt de mooie stem van Edelsbacher goed uit de verf.

Naar mijn smaak gooit Edenbridge met Arcana hoge ogen om meer bekendheid in Europa te verwerven. De muziek is weliswaar niet bijzonder origineel, maar wordt wel gespeeld door zeer vakbekwame musici. Het album bevat mooie composities, is redelijk goed geproduceerd en wordt vergezeld van apart artwork.