THE 13TH FLOOR

De Noorse gothicmetalband Sirenia bestaat nog steeds, maar opnieuw heeft men een nieuwe zangeres aangetrokken; dit keer heeft de rondborstige schone Ailyn uit Spanje het stokje overgenomen van de Deense Monika Pedersen. Zij verliet de band vanwege muzikale meningsverschillen. Ook is er nu tweede gitarist toegevoegd, namelijk Michael Krumins. Zou Sirenia nu samen met drummer Jonathan Perez dan eindelijk echt een band worden? De stabiele factor in het Noorse geweld op is gitarist-componist Morten Veland (ex-Tristania), die het donkere geluid op The 13th Floor uitstekend combineert met de wat meer populaire gothicmetal van bands als Evanescence of Lunatica. Uit deze smeltkroes zijn negen tracks ontstaan van rond de vijf minuten die voor het grootste deel worden gezongen door Ailyn. Soms wordt haar stem afgewisseld met de donkere, soms grauwende, dan weer gruntende stem van bandleider Veland. Ailyns stem is helder en vast, maar komt zo hier en daar wel wat kinderlijk over. Als ik een referentie zou moeten noemen dan is dat Lacuna Coil. Zeker in een wat langzamer nummer als Led Astray blijkt dat de huidige line-up wel deglijk radiopotentie heeft. De arrangementen zijn wat mij betreft niet echt origineel en de mineurs in de toonzetting zijn niet van de lucht, wat tekenend is voor de wat sombere, melancholieke muziek. Zelfs kerkkoortjes komen op de proppen, maar die zijn smaakvol ingezet. Al met al staat The 13th Floor als een huis; een sterke troef voor Morten Veland en de zijnen. Als je van gothicmetal houdt, is deze 'dertiende verdieping' de moeite van het beluisteren beslist waard. Een nummer als Sirens Of The Seven Seas met een vioolsolo onderstreept weer eens dat het genre veel raakvlakken heeft met klassieke muziek. Het album komt daarmee ook weer in de buurt van 'ons eigen' Epica.