CD

The Bonding is het achtste studioalbum van het Oostenrijkse gothicmetalkwintet Edenbridge.

Melancholieke progmetal wordt ook buiten Europa gecomponeerd en gespeeld. Het Japanse kwartet Early Cross levert hiervan het bewijs met zijn debuutalbum Pathfinder.

Of de band Zero Hour nog bestaat is mij na enig speuren niet helemaal duidelijk. Wel duidelijk is dat de (ex?) Zero Hour leden Jasun Tipton (gitaar, toetsen), zijn broer Troy Tipton (bas), zanger Erik Rosvold, versterkt met ex-Enchant drummer Sean Flanegan onder de naam Cynthesis dit schijfje hebben uitgebracht. ReEvolution is overigens het tweede album van dit viertal, want het debuutalbum heet DeEvolution.

Het achtste studioalbum van de band rond ex-Deep Purple en ex-Rainbow gitarist Ritchie Blackmore en zijn vrouw Candice Night, is een feit. Net als op de vorige albums is het een bonte verzameling songs, deels covers, deels minstrelenmuziek, deels meer in de oude stijl wanneer Blackmore zijn Stratocaster ter hand neemt en gelukkig gebeurt dat op dit album wat vaker. De openingstrack is van Randy Newman, maar het Deep Purple-gitaargeluid maakt er een heerlijke uitvoering van.

Duitse muzikanten zijn gek op melodieuze rock, pomprock en aanverwante stijlen. Niet voor niets komen Scorpions, Michael Schenker en Uli Jon Roth uit dat land, terwijl de meer melodieuze kant wordt vertegenwoordigd door bands als Novalis, Ramses en Anyone’s Daughter. Blacklands bestaat uit vier muzikanten plus frontvrouw Moja Nardelli die mijns inziens een zwakke en nietszeggende stem heeft die hooguit geschikt is als achtergrond.

‘Is this the end of the beginning, or the beginning of the end’, luidt de toepasselijke tekst bij de opening van het nieuwe album van Black Sabbath. De tekst slaat zowel op de terugkeer van Ozzy Osbourne op het oude nest, na het overlijden van Ronnie James Dio toen de band als Heaven & Hell door het leven ging, als op het feit dat deze zestigers − met alle respect − waarschijnlijk aan hun laatste tournee bezig zijn.

Edguy-frontman Tobias Sammet heeft met The Mystery Of Time, voorzien van schitterend artwork van de hand van oude meester Rodney Matthews (Thin Lizzy, Magnum, Asia, Allen/Lande), opnieuw een prestatie van formaat geleverd. Zijn project Avantasia loopt uitstekend en mede daardoor is het wat stil rond Edguy. Sammet pakte dit keer nog grootser uit, zodat zijn rockopera nog meer bombast en gewicht kreeg.

Anton Johansson was van 1999 tot 2006 een gewaardeerd lid van de Zweedse band Mister Kite die een enigszins vergelijkbare heavy, maar melodieuze metal met proginvloeden produceerde als Dream Theater.

Netherland Dwarf is a one man band from Japan. Well, that's about all I could find on the internet. Undoubtedly this artist has been inspired by the great classical composers and the prog from the seventies. According to the artist, the name has been chosen since the Netherland Dwarf - a particular breed of rabbit - moves restless and unpredictable, just like the music on Moi Moi. This album was recorded in 2009 and 2010 and was released in 2011. Listening to the album it all sounds very melodic and hardly as unpredictable as a rabbit.

King Crimson already played the music from their debut album In The Court Of The Crimson King (1969) and from their second album In The Wake Of Poseidon (1970) whilst performing live in the late sixties and in 1970. A mere change in the line-up, made a huge difference because obviously my favourites would be the tracks penned by Ian McDonald and he only contributed to less than two tracks and he is no longer credited as a member of this illustrious outfit.