CD

Het eens zo machtige Queensrÿche gleed steeds verder af, terwijl de bandleden marionetten van zanger Geoff Tate werden, althans zo doen bassist Eddie Jackson, gitarist Michael Wilton en drummer Scott Rockenfield ons geloven. Na de uitbarsting van najaar 2012 bleven er na dertig jaar twee kampen over en ontstond een wedloop wie als eerste een album zou uitbrengen. De uitspraak wie de naam Queensrÿche mag voeren, komt pas in het najaar van 2013, dus er zijn nu twee bands met dezelfde naam!

Uit een maatschappelijk geëngageerde inspiratiebron ontstond − zeker in ‘crisistijd’ − een muzikaal waagstuk. Dat is precies wat de mannen van PBII hebben weten te realiseren met hun succesvolle concerten in 2013 en het uitbrengen van dit prachtige album.

Ik was al behoorlijk gecharmeerd van het Poolse gezelschap Osada Vida, maar met dit vierde studioalbum wordt het alleen maar beter. Niet alleen heeft de band zijn instrumentale kwaliteiten weten te behouden, maar mixt men de jazzy invloeden nadrukkelijk met rock, prog en soms wat fusion. Een grote verandering is het feit dat bassist Łukasz Lisiak de zang nu overlaat aan landgenoot Marek Majewski (ex-Acute Mind), waarbij deze nieuwkomer direct al het schrijven van vrijwel alle teksten voor zijn rekening nam.

Vier bekende sessiemuzikanten uit Engeland en Frankrijk vonden elkaar en brengen met Laws Of Motion hun eerste volledige album uit na de positief ontvangen ep The Illustration. Opposing Motion bestaat uit Ludovic Desa (zang), Joe McGurk (gitaar), David Deplanche (bas) en Kevin Deplanche (drums). Wie de toetsen of de orkestraties voor zijn rekening neemt, wordt in de bijgeleverde informatie niet duidelijk.

De nog altijd zeer actieve beoefenaar van elektronische muziek (EM) Stephan Kaske, beter bekend als Mythos, begon zijn carrière in de vroege jaren zeventig als muzikant in de groep Mythos. Uiteindelijk bleef hij alleen over en begon een solocarrière waarbij hij de oorspronkelijke groepsnaam handhaafde. Later maakte Kaske ook EM-albums onder het pseudoniem M.A.S.S. en gaandeweg kreeg zijn muziek meer en meer een echt EM-karakter.

Barbarica is een fonkelnieuw album van het Italiaanse Museo Rosenbach dat net als Premiata Forneria Marconi (PFM), New Trolls, Le Orme en

Achter het project Melted Space zit Fransman en toetsenist Pierre Le Pape (Wormfood, Embryonic Cells). Zijn inspiratiebronnen komen uit metal, elektronische muziek en filmmuziek. Daardoor ontstaat een aparte mengeling van zwaar georkestreerde muziek die op zich best aardig is, maar in mijn beleving wordt verpest door de zang. De diverse zangstemmen, waarvan die van Liv Kristine net de middenmoot ontstijgt, lijken óf op een kinderstem, óf zijn een kruising tussen grunt en schreeuw.

Pictures From A Time Traveller bevat interessant werk van de Zweedse gitaarvirtuoos Marcus Jidell, die bij onze lezers bekend zou kunnen zijn van Jupiter Society, Royal Hunt en natuurlijk van Evergrey, waarin hij de ‘ax-man’ is. Het album telt slechts zeven composities samen goed voor een krappe 35 minuten instrumentale progmetal. De techniek van Jidell is wat mij betreft boven alle twijfel verheven; de productie is echter wel een punt van discussie.

De Zweedse gitarist Magnus Karlsson, of liever gezegd multi-instrumentalist, zanger en producer, heeft al heel wat muziek geschreven. Op zijn lijstje van afnemers staan onder anderen het gelegenheidsduo Allen/Lande, Starbreaker, waarin hij zelf ook speelt, en Bob Catley (Magnum). Hij moet op zeker moment gedacht hebben: waarom schrijf ik eigenlijk niet voor mezelf? Het antwoord is Magnus Karlsson’s Free Fall.

De symfonische metalband Lyonite uit Leeuwarden debuteert met negen composities, die een soort kruising vormen tussen Delain, in de verte Nightwish en bands als Edguy. Ondanks het jeugdig enthousiasme slaagt de band er noch in te overtuigen, noch met een eigen geluid te komen. Zangeres Claudia Edwards van Muijen heeft een doorsnee stemgeluid, een ‘gewone zangstem’ die wat aan die van ex-Nightwish zangeres Anette Olzon doet denken, maar dan nog kinderlijker.