YOH OHYAMA, Cruise To The Edge

Yoh Ohyama is een multi-instrumentalist en al 26 jaar het brein achter het Japanse Asturias. In diverse bezettingen bracht Asturias achtereenvolgens het verrassende Circle In The Forest (1988) uit, in Brilliant Streams (1990) en in Cryptogram Illusion (1993). Na dit derde album werd het stil rond de band, in feite een soloproject van Ohyama. Ruim tien jaar later kwam er onverwachts weer een teken van leven met het akoestische mini-album Bird Eyes View (2004), opgenomen met diverse klassiek geschoolde muzikanten en toetsenist Yoshihiro Kawagoe die ook op dit moment nog in de liveband speelt. De achterliggende gedachte was om met akoestische instrumenten, low-budget dus, te kunnen optreden. Na het eveneens akoestische Marching The Grass On The Hill verscheen weer enkele jaren later In Search Of The Soul Trees (2008), een ‘gewoon’ progalbum dat in iO Pages nr. 85 zelfs een 'vette krent' kreeg. Het schitterende album Fractals (2011) is op de een of andere wijze aan iO Pages ontsnapt en dat gold ook voor het akoestische album Legend Of Gold Wind. Op het machtige cruiseschip MSC Divina was er gelegenheid om Ohyama een aantal vragen te stellen die met hulp van de ‘Japanse Amerikaan’ Hiroshi Kono werden vertaald, omdat zowel Ohyama als zijn medebandleden, de Engelse taal maar zeer beperkt machtig waren. Ohyama bleek respect te hebben voor zijn landgenoot Kitaro, maar hij vindt diens muziek te zachtmoedig. Verder bleken zijn helden te komen uit de prog van de jaren zeventig. Uit Nederland bleek alleen de faam van Focus in de bezetting met Jan Akkerman tot hem te zijn doorgedrongen.

Yoh, wat vooral opvalt is de lange pauze tussen 1993 en 2004. Wat heb je in die tussentijd gedaan?

"Ondanks de goede kritieken die de albums van Asturias ook in eigen land kregen, heb ik nooit de illusie gehad dat ik van deze muziek zou kunnen bestaan. Daarvoor verkochten die eerste drie albums ook onvoldoende. Ik verdien vooral mijn geld met het componeren van muziek voor games, uiteraard totaal wat anders dan progressieve rockmuziek."

Ik neem aan dat je wel een professioneel muzikant bent. Waar heb je gitaren, bas en toetsen leren spelen?

"Het klopt inderdaad dat ik met muziek schrijven ons gezin onderhoudt. Behalve voor games componeer ik ook muziek bij animaties en ik schrijf en/of arrangeer muziek voor popmuzikanten in allerlei stijlen. Dat komt neer op een aantal van rond de honderd liedjes die ik per jaar schrijf. Ik heb thuis een studio waarin ik al dit werk kan doen. Dat soort liedjes schrijven is mijn werk, niet mijn hobby. Het creëren van muziek voor Asturias is hetgeen waar ik echt plezier aan beleef. Helaas kosten die composities veel meer tijd en die leveren maar bar weinig op in financiële zin. Ik heb nooit echt muziekles gehad, dus ik beschouw mijzelf als een autodidact. Gaandeweg heb ik toetsen leren spelen en mij bekwaamd in het omgaan met computers en de bijbehorende software. Zelf beschouw ik de bas als mijn voornaamste instrument. In de elektrische liveband speel ik dan ook vrijwel altijd bas."

Is er nog een speciale reden voor de keuze van je bas?

"Meest simpele verklaring is dat ik geen groot arsenaal aan bassen heb. Ik heb een contrabas en een vijfsnarige bas waarop ik mij heel goed thuis voel. De viersnarige is misschien toch net te beperkt en aan meer dan vijf snaren heb ik eigenlijk geen behoefte."

Hoe werkt dat in Japan met financiële vergoedingen voor de muziek die jij schrijft of arrangeert en hoe kom je aan opdrachten?

"Dat hangt ervan af. In sommige gevallen krijg ik voor het werk weinig betaald, maar heb ik recht op een deel van de royalty’s, in andere gevallen krijg ik een aardig bedrag ineens betaald, maar moet ik afstand doen van de rechten op die muziek. In eigen land ben ik door al die jaren aan de weg te timmeren redelijk bekend in het circuit, dus over het binnenhalen van opdrachten hoef ik me gelukkig nog geen zorgen te maken."

De huidige bezetting van Electric Asturias bestaat inmiddels vijf jaar. Hoeveel concerten speelt (Electric) Asturias?

"Met uitzondering van de violiste Sena Tei, die sinds 2011 bij de band is gekomen, spelen Yoshihiro Kawagoe, Kiyotaka Tanabe en Satoshi Hirata inderdaad al jaren in Asturias. Het zal je misschien verbazen, maar wij spelen per jaar maar enkele concerten, hooguit drie! Dat heeft ook te maken met het feit dat alle betrokken bandleden professionele musici zijn die vrijwel dagelijks spelen en elk een eigen agenda hebben."

In eigen land noemt men jou de Japanse Mike Oldfield. Zelf stel je beïnvloed te zijn door bands als King Crimson, Genesis en Gentle Giant. Als ik jullie hoor spelen herken ik in jouw muziek veel eerder Kansas en violist Jerry Goodman, bekend van The Flock, Dixie Dregs en Mahavishnu Orchestra.

"Hoe fans en journalisten mijn muziek ontvangen en met andere artiesten vergelijken is hun zaak. Feit is dat ik eigenlijk niet bekend ben met de muziek van Kansas en ik moet tot mijn schande toegeven dat ik nog nooit van Jerry Goodman heb gehoord. Ik ben wel bekend met de connectie tussen Steve Morse en Dixie Dregs.

Waarom heb je juist de viool gekozen als instrument om de melodielijnen te vertolken?

"Min of meer toevallig. Toen ik in 2004 besloot om een akoestisch gezelschap te formeren kwam ik te spelen met Misa Kitatsuji, een fantastische violiste. Ik vond dat geluid zo mooi dat ik besloot om ook in de elektrische variant de viool als meest belangrijke instrument te handhaven. In Sena Tei hebben we natuurlijk ook een geweldige vervanger."

Het is niet echt gebruikelijk dat een bassist alle muziek schrijft? Verder viel het me op dat bij het zoeken naar Asturias op het internet er maar weinig informatie over jou en de band te vinden is!

"Geïnspireerd door werken van Mike Oldfield ben ik begonnen met spelen op de akoestische gitaar, een instrument dat ik in de bezetting met Acoustic Asturias overigens ook bespeel. Muziek componeren gaat me vrij gemakkelijk af, maar omdat professionele muzikanten hun instrument tot in de finesses beheersen en daarmee beter op hun instrumenten uit de voeten kunnen dan ik én omdat ik liefst op de achtergrond blijf, was de bas een logische keuze. Voor mij als niet Engels-sprekende muzikant is het niet erg gemakkelijk om alle informatie in ten minste twee talen op het internet te krijgen, maar ik weet dat ik er aandacht aan moet gaan besteden. Buiten Japan is het erg moeilijk om de band te promoten. Daarom ben ik ook erg blij met de hulp van Hiroshi als tolk en bemiddelaar, maar die heb ik pas leren kennen op het Rosfest 2013, nu krap een jaar geleden. Via Hiroshi is het contact met Cruise To The Edge-producer Larry Morand gelegd en zo is het gekomen dat Electric Asturias hier speelt!

Het lijkt mij dat er nog wel wat aan bekendheid te winnen is voor Asturias! Jullie speelden tijdens de cruise een prachtig stuk in walstempo. De overige composities zijn vrijwel allemaal geschreven in vreemde maatsoorten. Is dat een bewuste keuze of gaat zoiets vanzelf?

"Dat walsje in het liedje Distance is bedoeld als een ‘happy song’, gewoon ontspannen en genieten. Ik componeer inderdaad vaak in afwijkende en variërende maatsoorten, maar dat gaat eigenlijk vanzelf. Ik vermoed dat dit gewoon gebeurt zonder erbij na te denken, omdat ik zelf zo’n enorme fan ben van de progressieve rockmuziek uit beginjaren zeventig. Een andere verklaring heb ik niet. Vorig jaar zijn overigens de eerste drie Asturias-albums in Japan opnieuw uitgebracht via Avez."

Hoe komt nieuwe muziek bij jou tot stand? Ik denk bijvoorbeeld ook aan bands als Sagrado, PFM of New Trolls die alle ook gebruik maken van de viool als belangrijk instrument?

"Ik ken veel progressieve rockmuziek, maar ik wil ten koste van alles vermijden dat ik anderen kopieer, dus ik probeer continu iets te bedenken wat uniek is, wat anderen nog niet hebben gemaakt. De basis voor mijn muziek is eigenlijk nog steeds de jarenzeventigprog: MIke Oldfield, Yes, Genesis, King Crimson. Als ik naar die muziek luister kom ik steeds op nieuwe ideeën!"

Ik neem aan dat je veel liever alleen met Asturias bezig zou zijn, maar helaas is voor die muziek nog geen grote markt te vinden. Ga je desondanks door met dit project?

"Absoluut. Dit levert zoveel meer bevrediging en energie op ten opzichte van die niemendalletjes in de pop- en gamesindustrie, dat ik druk bezig ben met songs voor de opvolger van Fractals. Het ligt in de bedoeling dat het nieuwe album in het najaar of uiterlijk deze winter zal verschijnen."

Dat is zeer positief nieuws! Gaan jullie ook proberen om buiten eigen land op tournee te gaan?

"Natuurlijk zouden we dat graag willen, maar het is het bekende liedje: de kosten... Als het nieuwe album goed zou verkopen, is het niet onmogelijk dat we proberen ook naar Europa te komen."

Discografie (Acoustic & Electric) Asturias:

Circle In The Forest (1988)

Briljant Streams (1990)

Cryptogram Illusion (1993)

Bird Eyes View (2004)

Marching Grass On The Hill (2006)

In Search Of The Soul Trees (2008)

Legend Of Gold Wind (2011)

Fractals (2011)

Elementals (2014)