SHARON DEN ADEL & STEPHEN VAN HAESTREGT

Enkele jaren geleden was Within Temptation nog aanstormend talent. Na de single Ice Queen (2000) volgde echter een internationale doorbraak met vooral in Europa en Zuid-Amerika groot succes. Een uitgebreide tournee en een prachtige dvd waren daarvan het resultaat. Inmiddels is de band, na enkele bezettingswijzigingen, hard aan het werk om de laatste hand te leggen aan het nieuwe album dat eind dit jaar zal verschijnen. Om de muziekpers alvast een voorproefje te geven van het nieuwe album werden op 6 september jl. in de Wisseloord Studio’s een aantal nieuwe tracks in meer of minder gevorderde staat gepresenteerd en gaven diverse bandleden interviews. Uw reporter ter plaatse was onder de indruk van het nieuwe werk en kon zowel met zangeres, componist en tekstschrijver Sharon den Adel als ook even met drummer Stephen van Haestregt een praatje maken.

Sinds de doorbraak met Mother Earth zijn er maar liefst drie bezettingswijzigingen geweest. Kun je daar iets over vertellen?

Sharon den Adel (SA): "Goh, dat is alweer lang geleden, want we spelen de laatste twee jaar in de huidige bezetting! Het belangrijkste was dat alles in opperste harmonie is opgelost. Wij hebben niemand gevraagd om op te stappen, maar Martijn Westerholt, Michiel Papenhove en Ivar de Groot hadden persoonlijke motieven om Within Temptation te verlaten. Martijn wilde bij voorkeur met zijn eigen dingen verder, Michiel was altijd al ‘helemaal in computers’ en vond zijn eigen bedrijfje van websites bouwen, programmeren en dergelijke, eigenlijk toch een grotere uitdaging. Michiel is de eerste jaren nauw betrokken geweest bij het maken en onderhouden van onze website, zijn broer Ewout heeft dat van hem overgenomen. Ook Ivar had interesses elders die hij uiteindelijk zwaarder vond wegen dan bij ons te blijven drummen."

Jullie nieuwe drummer is Stephen van Haestregt, die ook al genoemd werd op Mother Earth, maar dan als co-producer en recording engineer.

Stephen van Haestregt (SH): "Er was een afspraak gemaakt dat Ivar zijn beslissing uiterlijk vijf dagen voor enkele grote festivals bekend zou maken (o.a. Rock Im Park en Pinkpop, MvBF). Toen die beslissing, toch enigszins onverwachts negatief voor ons uitviel, moesten we dus heel snel een andere drummer hebben. Ze kenden mij niet alleen vanwege het mede-produceren van Mother Earth, maar ook omdat ik al een tijd actief was bij Within Temptation als geluidstechnicus. En, ze wisten dat ik drumde. Het merkwaardige is dat ik op dat moment al twee jaar niet meer gedrumd had na een zwaar motorongeluk. Na de revalidatie bleef ik zeker de eerste tijd zoveel last houden van mijn nek en schouders dat ik eigenlijk niet meer kon of zelfs wilde drummen, mede omdat ik volop werk had als (co)producer en geluidstechnicus. Ik heb toen toch direkt ja gezegd, heb mijn drumstel opgebouwd en ik heb me vijf dagen lang de blaren op mijn handen gedrumd en toen was ik weer op orde! Ik merkte dat het boven verwachting ging en daarom had ik er enorm veel zin in."

Je noemde een motorongeluk. Heb je daar verder nog iets aan overgehouden? Moet je medicijnen slikken? Is het leven van een drummer dan niet te zwaar?

SH: "Zeker in de beginperiode verging ik van de pijn. Van lieverlee ging ik vooruit en kon ik mijn werk als technicus weer goed volhouden. Drummen is natuurlijk een veel zwaardere belasting. Doordat ik probeer functioneel te drummen en mijn spel geheel en al ten dienste stel van de song en niet probeer onmogelijke ritmes te slaan of overal moeilijke breaks in te stoppen en dergelijke, kan ik het tot nu toe goed volhouden. Ik weiger pertinent om medicijnen te slikken en ik probeer mezelf qua levensstijl in acht te nemen. Wel gebruik ik een zalf die een gigantische hitte ontwikkelt en waardoor pijn in nek of schouder dan goed te verdragen is. Bovendien, je leert ermee leven en ik heb ook niet de ambitie om een tweede Mike Portnoy te worden!"

SA: "Hij doet het fantastisch! Voor het nieuwe album heeft Stephen zijn drumpartijen in een studio in Brussel opgenomen en we zijn allemaal hartstikke tevreden met het resultaat!"

Was Stephen nog nauw betrokken bij de productie van Mother Earth of hebben jullie een andere invalshoek gekozen?

SA: "Ja, we wilden bewust naar een andere kijk op ons geluid, mede om het gevaar van het jezelf herhalen zoveel mogelijk te bezweren. We hebben uiteindelijk voor de Zweedse producer Daniël Gibson gekozen vanwege zijn achtergrond in de popmuziek met onder andere K-Otic en Di-Rect, en dus bewust niet voor iemand die zijn sporen heeft verdiend in de gothic metal. Hij is een internationaal bekende en gerespecteerde componist-producer en we zijn erg in onze sas met zijn inbreng en die van zijn technicus Stefan Hellebard."

SH: "Ik denk dat het goed voor de band is geweest en ik heb mij dan ook bewust afzijdig gehouden."

Het nieuwe materiaal klinkt indrukwekkend. Heel gevarieerd maar toch heel herkenbaar met vele mineuren die de soms wat zwaarmoedige stemming benadrukken. Ook  zijn er bijzonder fraaie rustpunten met uitstekende zang. Heeft Robert opnieuw alle composities geschreven en de teksten en klopt het dat ik een heus orkest plus koor hoor?

SA: "Om met dat laatste te beginnen: ja! Behalve dat we dat altijd al wilden hadden we nu de financiële mogelijkheden om een orkest in te huren. Het volle geluid dat je zojuist hebt gehoord is afkomstig van een zeventigkoppig orkest uit Moskou, dat voornamelijk via de digitale snelweg alle bijdragen heeft gerealiseerd. Daarnaast vonden wezelf juist dat het veel zwaardere gitaargeluid, het koor en het inbouwen van meer folkelementen ons geluid wel degelijk heeft veranderd! Wat jullie nog niet hebben gehoord zijn de opnames van een heuse fiddler, die wel op het album komt. Daar waren we helemaal weg van! Komende week gaan we nog aan de slag met diverse types fluit. Voor ons nieuwe album hebben zowel Robert als ik teksten aangeleverd. De muziek is afkomstig van Robert, Martijn en mezelf, waardoor ook de druk op Robert veel minder groot is geworden."

Hoewel ik bij dit genre muziek een orkest magistraal vind, kan ik mij voorstellen dat er critici zijn die stellen: dat is de zoveelste band die zo nodig met orkest moet werken, want onder andere Nightwish, Rhapsody, Therion, After Forever en Epica, zij het bij de laatste wat kleinschaliger, zijn jullie al voorgegaan.

SA: "Daar ben ik niet zo bang voor. Wij hebben onze eigen muziek en dit plan bestond al heel lang. Bovendien zijn we ervan overtuigd dat het integreren van een orkest in onze muziek ongelooflijk goed past. We hebben er allemaal heel veel vertrouwen in dat onze fans deze verandering zullen weten te waarderen! We spelen enkele nummers van het nieuwe album, waaronder de komende single Stand My Ground namelijk al een tijdje live en de reacties uit het publiek zijn echt te gek."

Wat zijn jullie muzikale inspiratiebronnen en welke opleiding heb jij voltooid tijdens de zogenaamde ‘time out’ in 1999? Ik vind dat je qua zang en bewegingen nogal wat weg hebt van Kate Bush….

SA: "In mijn jeugd heb ik veel gereisd en onder meer een tijd in Suriname gewoond, omdat mijn vader een baan had in de telecommunicatie. Ondanks dat heb ik steeds op Nederlandstalige scholen gezeten en werden we letterlijk volgepropt met muziek  van onder andere Deep Purple en Black Sabbath. Eigenlijk mochten we ons zakgeld alleen aan muziek uitgeven! Hoewel ik Kate Bush zeker waardee is mijn grote idool Tori Amos. Haar manier van zingen, haar emotie en haar podiumpresentatie bezorgt me steeds weer kippenvel! In zekere zin is het uitbrengen van de single Running Up That Hill natuurlijk toch ook een ode aan Kate Bush. Bij Robert thuis speelde muziek een veel minder grote rol en hoewel hij ook bekend is met hardrock en progressieve muziek uit de jaren zeventig, zijn zijn  favorieten Rhapsody, Paradise Lost en Tori Amos, maar zijn allergrootste voorbeeld is Iron Maiden. Martijn daarentegen dweept met Dream Theater en aanverwanten. In 1999 heb ik een opleiding in de modebranche afgerond en daar ook werk in gehad toen na een jaar het bedrijf waar ik werkte failliet ging. Juist in die tijd bleek Ice Queen een klapper en hebben Robert en ik besloten ons volledig op Within Temptation te concentreren. Daarvoor had bijna iedereen een baan(tje) naast de band, maar nu is dat anders."

SH: "Overigens heeft Sharon heel veel koorpartijen zelf ingezongen!"

Je hoort zoveel over drankmisbruik en drugsproblemen in de wereld waar jullie midden in zitten. Hoe gaan jullie daarmee om?

"Natuurlijk is de verleiding heel groot omdat dergelijke middelen je bijna worden opgedrongen. Maar wat dat betreft zijn wij misschien een ongelooflijk saaie band. Ik sta al op de tafel te dansen na één glaasje wijn, Robert ligt al onder de tafel na een paar biertjes en Stephen drinkt helemaal niet. Soms een een wietje, maar van de rest houden we ons allemaal verre!"

Jullie hebben een vreselijk intensieve tournee achter de rug. Wat ligt er de komende tijd in het verschiet?

"Het spelen van met name de grote festivals in het buitenland, maar ook vooral in eigen land - lang leve Lowlands - is ons prima bevallen. Qua tijd is het goed te doen, je kunt ook eens naar andere bands kijken, je hebt meestal goed weer, dus niet zelden beschouwen we een dergelijk optreden als een mini-vakantie. Zo zijn we een keer met een vriend meegereden die een camper heeft. Je had de gezichten van de organisatie moeten zien toen ze zagen hoe wij onze opwachting backstage kwamen maken! De komende tijd zullen we natuurlijk veel tijd besteden aan de promotie van ons nieuwe album en er zullen weer een hoop optredens volgen. Gezien ons succes in bijvoorbeeld Mexico, zal er ook wel een reisje Zuid- en Midden-Amerika in zitten."

Discografie:

Enter (1997)
The Dance (ep, 1997)
Mother Earth (2000)
Mother Earth Tour (dvd, 2002)