RODNEY MATTHEWS, Illustrator

Rodney Matthews werd geboren in 1945 in Zuid-Engeland (Somerset). Hij gaf al vroeg blijk van zijn artistieke gaven (tekeningen) en belangstelling voor de natuur. Als zoon van een zeer inventieve en creatieve vader die bovendien nog musiceerde ook (drums), kreeg Rodney alle stimulans en ruimte om zijn onmiskenbare talenten te ontwikkelen. Hij was zelf ook drummer in diverse bands, waaronder Squidd, in het progressieve rock genre. Hij kreeg, na inmiddels de kunstacademie te hebben doorlopen, in 1970 de kans om samen met academie- en bandmaatje Terry Brace een eigen bedrijf te starten: Plastic Dog Graphics.

Na al eerder de ep New Day van Thin Lizzy (1969) van een hoesontwerp te hebben voorzien was zijn eerste lp-hoes van Plastic Dog Graphisc Live in London van Amon Düül II. Ook werden posters ontworpen voor concerten van de vroege versies van bands als Genesis, Yes en King Crimson. In deze periode trokken Rodneys schetsen van taferelen uit Lord of the Rings de aandacht van Peter Ledeboer, de baas van de succesvolle internationale posteruitgeverij Big O, waardoor een toenemende vraag ontstond naar zowel posters als hoesontwerpen voor albums. Rond 1974 ontmoette Rodney de schrijver Michael Moorcock, hetgeen resulteerde in een langdurige relatie met tal van boekomslagontwerpen, kalenders en onder meer de illustraties in het boek Elric at the End of Time.

Na zijn huwelijk in 1977 met Karin Drescher, ook een illustrator en schilder, verhuisde Matthews in 1985 naar het ruigere Noord- Wales. Vanaf deze periode werkt hij ook aan Lavender Castle Children TV Project, dat in totaal zo’n vier miljoen euro kostte en dat uiteindelijk pas in 1999 tot de eerste tv-uitzending leidde. Vanaf 1994 werkt hij ook aan beelden voor tal van computerspelletjes. Een Amerikaans bedrijf is recentelijk begonnen om snowboards voorzien van een Matthews-illustratie op de markt te brengen. Inspiraties voor zijn werk haalt Rodney vooral uit de natuur, zoals rotspartijen, flora en fauna en soms ook uit muziek zoals The Ice Spirit dat werd geschilderd op muziek van ene Mike Oldfield. Inmiddels heeft deze artiest bijna vijfhonderd kleurenschilderingen, ruim duizend potloodtekeningen en een behoorlijk aantal logo’s vervaardigd. Ondanks zijn drukke werkzaamheden stond Rodney me toe hem een bescheiden aantal vragen per e-mail te stellen. Later zou ik hem opzoeken en bijgaande foto's maken.

Rodney, in het verleden drumde je in diverse progbands. Sinds een jaar of twintig speel je in een Jazzensemble. Welke rol speelt muziek nu in jouw leven en luister je zelf nog naar prog of symfo?

"Wel, op dit moment speel ik geen jazzmuziek meer. Ik heb bij wijze van spreken de cirkel rond gemaakt. Ik ben met Jeff Sheetz, een bevriende gitarist uit Kansas, progressief getinte rocknummers aan het schrijven. Deze instrumentale nummers, twaalf in getal, zijn geïspireerd op mijn eigen afbeeldingen. Daarvoor zijn onder meer In Search Of Forever, The Heavy Metal Hero, Stop the Slaughter en Drumtower gebruikt. Ik verwacht dat dat album niet eerder dan eind volgend jaar te koop zal zijn. Ik luister nog steeds naar progressieve rock en na het uiteenvallen van mijn band in 1974, heb ik nog altijd dezelfde favorieten,  waartoe King Crimson, vroege Genesis, Yes, Focus en Pink Floyd gerekend kunnen worden."

Je hebt talloze hoesontwerpen gemaakt voor artiesten als Asia, Magnum, Eloy, Bo Hansson, Barclay James Harvest en Rick Wakeman. Heb je je daarbij laten inspireren door hun muziek, hun teksten of albumtitels of is het juist zo dat de artiesten op basis van jouw ontwerp muziekstuk(ken) geschreven hebben?

"Meestal is een band of artiest bekend met mijn werk en die geeft mij dienovereenkomstig een opdracht. De meesten hebben wel een idee wat ze willen en in het geval van Magnum, wist gitarist Tony Clarkin zijn specifieke wensen aardig te formuleren. Soms krijg ik de vrije hand, maar bijna altijd werk ik op basis van een vooraf afgesproken albumtitel en meestal krijg ik een demo van het betreffende album of eerder uitgebracht werk. Bij Eloy hebben ze daadwerkelijk een nummer geschreven naar aanleiding van een van mijn bestaande werken, namelijk Mirador."

Is het toeval dat veel hoezen en logo’s die je hebt ontworpen voor artiesten uit het genre van de prgoressieve rockmuziek afkomstig zijn en niet van bijvoorbeeld jazzrock- of new age artiesten?

"Mijn werk is normaliter geassocieerd met het nooit meer terugkerende charisma van de late jaren zestig en begin jaren zeventig. Kunst en muziek complementeren elkaar onafscheidelijk vanaf de psychedelische periode tot de fantasierijke illustratieve stijl van de jaren zeventig. Jazzrock en new age zijn niet zonder daarmee geassocieerde kunst, maar het is een verschillende ‘spirit’, meer surrealistisch voor jazzrock en meer etherisch voor de new age. Ik word zelden benaderd voor werk in elk van deze categorieën."

Ook jij hebt door de jaren heen laten zien dat Lord Of The Rings jou heeft geïnspireerd tot het maken van diverse schitterende illustraties. Welke rol spelen boek en nu ook de film in jouw leven en werken?

"Tolkiens Lord Of The Rings trilogie is na de bijbel mijn meest favoriete boek. Ik heb het boek nu drie keer gelezen en steeds vind ik iets nieuws of iets om serieus over na te denken wat ik eerder niet begreep. Peter Jacksons films zijn voor mijn beleving subliem, gegeven de totale omvang van de verhalen. Mijn enige teleurstelling is, dat ik niet ben uitgenodigd om te participeren in dit project ondanks het feit dat ik zowel Miramax als New Line in een vroeg stadium heb aangeschreven. Ik heb zelfs een afbeelding van mijn Treebeard illustratie naar Jackson in Nieuw Zeeland gestuurd maar ik betwijfel of hij hem ooit te zien heeft gekregen!"

Kun je aangeven in welk type werk je de meeste voldoening vindt: albumhoezen, posters, boeken, computerspelletjes, tv-animaties of toevallig nog iets anders?

"Elke opdracht die ik aanneem heeft mijn volledige aandacht en toewijding in alle facetten van mijn kunst. Echter, mijn favoriet is toch wel het ontwerpen voor animatie, simpelweg omdat in dit genre mijn figuren bewegen in drie dimensies. Dat is iets wat ik wilde doen vanaf het moment dat ik de originele Walt Disney films Sneeuwwitje, Peter Pan en Alice in Wonderland zag als kind in de jaren vijftig. Een ander prettig punt van het werken aan animaties is, dat je het werk van getalenteerde ‘animatoren’ en modelbouwers op waarde leert schatten. Vanwege met name dat laatste punt hou ik ook van het ontwerpen van albumcovers en daardoor heb ik diverse grote muzikanten ontmoet, zoals bojvoorbeeld Rick Wakeman."

Op je indrukwekkende en zeer complete website wordt vanaf 2000 onder meer melding gemaakt van verkoop van drie tracks van je oude band Squidd, maar ook van boeken, posters, enzovoort. Kun je aangeven wanneer dit onderdeel van de site operationeel wordt en of er nog meer muziek van of met jou zal worden aangeboden zoals The House On the Rock?

"Ik moet me verontschuldigen voor de tijdsduur die verstreken is om het gedeelte ‘Mail Order’ op orde te krijgen. Dat zou echter operationeel moeten zijn als dit artikel verschijnt! Zeker zullen via de site posters, kalenders, kaarten en de boeken In Search Of Forever en Countdown To Millennium beschikbaar moeten zijn voor de verkoop. In een later stadium zullen in gelimiteerde oplagen gedrukte, genummerde en gesigneerde werken volgen, maar ook Classic Rock dvd’s, etc. Mijn Squid 3-track cd, opgenomen in 1972, heet Twice Upon A Time en zou voor Kerstmis te bestellen moeten zijn. Ik heb speciaal voor de omslag een illustratie ontworpen, die later als poster of zeefdruk zal worden gebruikt. En ja, ik heb ook plannen om een 3-track single uit te brengen, geïnspireerd op Sanctuary, Almost Home en natuurlijk House On The Rock. Mijn grootste probleem hierbij is het opsporen van Rudi Dobson om zijn toestemming te krijgen om hem uit te brengen, omdat hij dit nummer schreef. Hij schijnt van de aardbodem verdwenen te zijn: hé Rudi, ben je daar ergens..? Magnum’s Tony Clarkin is overigens op gitaar te horen op dit nummer."

Van de kunstenaars die je bewondert, noem je onder meer de surrealisten, Escher, Alan Lee, Brian Froud, Arthur Rackham en Melvyn Peak. Kun je aangeven welke artiest(en) daadwerkelijk van invloed geweest zijn (of nog zijn!) op de door jou ontwikkelde stijl die nu je handelsmerk is geworden?

"Bovenaan mijn lijstje heeft altijd Arthur Rackham gestaan samen met enige andere illustratoren uit die tijd zoals Edmund Dulac en de Heath-Robinson-familie. Evenals degenen die je noemt, ben ik een bewonderaar van het werk van Mouse & Kelly en Rick Griffin, vooral hun hoesontwerpen, en van een andere Amerikaan wijlen Frank Frazetta. Al met al zou ik toch zeggen dat ik voornamelijk beïnvloed ben door Rackham en Walt Disney."

Ik kan me voorstellen dat er veel liefhebbers van jouw werk op het vasteland wonen die geen kans zien om de spaarzame gelegenheden te baat te nemen om jouw originele werken te bezichtigen. Ben je van plan ooit iets als een galerie aan huis te maken die voor publiek toegankelijk is en overweeg je om originele werken in de verkoop te doen en zo ja, zal dat dan ook via je website plaatsvinden of weer via de Chris Beetles Gallery In Londen?

"Jij moet mijn gedachten gelezen hebben! Een van mijn droomwensen is om mijn eigen permanente galerie te hebben voor zeefdrukken en andere items die verkocht zouden kunnen worden. Een galerie die toegankelijk is voor het publiek. Ik zal daarbij moeten beslissen of ik dat in Amerika of in de UK ga opzetten. Op korte termijn zullen diverse items via de website kunnen worden verhandeld en op een incidentele tentoonstelling. Tussen 13 december 2003 en 8 februari 2004 houd ik een soort one-man-show Grosvenor Museum (Chester, Engeland). Iedereen die iets wil bestellen of informatie wenst omtrent originelen kan zich per e-mail tot ons richten via onze website."