PAUL McLANEY, The Voyage Of The Corvus Corrone

Het is niet vaak dat we prog uit Nieuw Zeeland ontvangen, maar de ontdekking van collega René Yedema mocht er zijn en kreeg een tip in iO Pages nr. 104. De muziek spreekt niet alleen tot de verbeelding van muziek die geworteld is in die van bands als Tangerine Dream, Icehouse en de synthipop uit de jaren tachtig, maar ook het 'lp-gevoel' kwam terug in deze speciale, gelimiteerde oplage van de cd die is gevat in een 64 bladzijden tellend kleurenboek met daarin het verhaal van de reis, maar ook talrijke prachtige illustraties van de hand van Matt Pitt (Redkidone). Diens werk toont overeenkomsten met de grote hoesontwerpers van de jaren zeventig: Roger Dean en Rodney Matthews. Het achterliggende mysterie is de ontdekking van muziek uit het midden van de jaren zeventig die de in de UK geboren artiest Paul McLaney (zang, gitaar) samen met Jeremiah Ross, die ook bekend is als Module (keyboards, programming) bij toeval in handen kregen via het adres van een voormalig platenlabel in Parijs. Deze beide heren zouden die muziek hebben uitgebreid en keurig hebben opgepoetst om deze vervolgens samen met het prachtig geïllustreerde verhaal het levenslicht te laten zien als Immram, The Voyage Of The Corvus Corrone.  Een intrigerend verhaal, een gedurfd experiment en dus voldoende grond om Paul McLaney een paar vragen te stellen.

Ik veronderstel dat Paul McLaney het geesteskind is achter dit project?

"Nou, ten dele... ik ben maar een deel van de puzzel. Deze uitgave is het geesteskind van mij, de elektronische muziekcomponist Module en illustrator-graficus  Redkidone."

Misschien dat je iets over jezelf kunt vertellen?

"Ik ben in 1975 in Noord-Oost Engeland geboren en die eerste twaalf levensjaren werden vooral besteed aan verhuizen. Afijn, dertien scholen later maakte ik mijn schoolopleiding af in Nieuw Zeeland, waar ik nog steeds woon. Ik ben betrokken bij een aantal muzikale projecten: op de eerste plaats mijn akoestische solowerk, mijn band Gramsci en ik werk ook samen met Concord Dawn, Module and Rhian Sheehan."

Volgens de definitie in Wikipedia is een immram de reis die behoort tot oud-Ierse vertellingen over de zeereis van een held naar de 'andere wereld' . Het is geschreven in de tijd dat het Christendom opgang maakte en staat ook daadwerkelijk in een christelijk perspectief, maar met behoud van elementen uit de Ierse mythologie. Is er enig verband tussen deze definitie and jullie projectnaam?

"Om eerlijk te zijn: we hebben Immram nooit beschouwd als artiestennaam, maar veeleer als onderdeel van de vertelling, een deel van de titel, de reis:The Voyage Of The Corvus Corrone. Dit verhaal is bedoeld als immram de vertelling van een heldensage, zoals bijvoorbeeld de Odyssee. Wat de traditionele immram en dit album gemeen hebben is de idee van het verlaten van deze wereld om een andere te ontdekken. Dat zou kunnen zijn iemand die destijds Engeland op de Mayflower verliet om naar Amerika te varen, of in de toekomst wellicht iemand die de aarde zal willen verruilen voor Mars. Op een meer persoonlijk vlak denk ik dat de allegorie is om ouderwetse gedachten te verlaten en juist veranderingen op te zoeken en te omarmen. De laatste zinsnede: 'Be careful that the fears which you escape do not stowaway' is mijns inziens de belangrijkste op het gehele album."

Hoe ben je op het idee gekomen een album in een boekwerk uit te brengen?

"Zoals Joseph Campbell verklaarde is 'een mythe de geheime opening, waardoor de onuitputtelijke energieën van de kosmos worden opgenomen in de culturele uitingen van de mensheid'. In het pre-internet tijdperk was muziek heel vaak doordrenkt van mythologie, of het nu Robert Johnson’s pact met de duivel is of de veronderstelde vloek van Koning Midas uitgesproken over Jimmy Page (Led Zeppelin). Nu alles met een paar drukken op het toetsenbord voor iedereen toegankelijk is, is de muziek voor een groot deel beroofd van de mystiek voor wat betreft verklaringen. Alle mysteries hebben meer dan één invalshoek. Het leek ons toe, dat in ons gezamenlijk cultureel erfgoed van synth- en progrock, 'fighting fantasy'-boeken en artwork geïnspireerd op vroege Spectrum en Commodore computerspelletjes, vanwege de samenhang tussen al die culturele herkenningspunten zo'n combinatie eigenlijk al had moeten bestaan."

Hoe ben je tot de keuze van Matt Pitt (Redkidone) gekomen?

"Module, Matt en ik gaan al jaren met elkaar om en steeds hebben we gewacht op het juiste project om samen op te pakken. Dit Immram-project is bedoeld om de nostalgie aan te wakkeren die kunstwerken van Roger Dean oproepen of de coulissen van War Of The Worlds van Jeff Wayne. We denken allemaal met weemoed aan de tijd dat de hoes en het artwork een substantieel deel uitmaakte van hoe je een lp kwalificeerde, waardeerde en het maakte deel uit van je luisterervaring. Stel je albums van Yes voor zonder het artwork van Roger Dean, of de hoes van Thick As A Brick van Jethro Tull zonder de St Cleve Chronicle. In die tijd was het artwork toch vaak een middel om de luisterervaring te verrijken. Ik ben er zeker van dat waar vele luisteraars bij het luisteren van een dergelijk album de neiging hadden om een instrument te pakken, ten minste evenzo vele mensen een onweerstaanbare behoefte hebben gekregen om een penceel of potlood ter hand te nemen."

Hoe gaat het met het album tot dusver? Hebben jullie over de hele wereld verkocht of alleen in eigen land?

"Tot nu toe zijn we erg in onze nopjes met de respons en we zijn druk doende om fase twee  van dit project in te gaan door middel van de negen minuten lange animatiefilm voor de track Dignity. Vooral uit Nederland en Duitsland zijn veel aanvragen binnengekomen; het lijkt erop dat in die landen er nog steeds een diepgewortelde voorliefde bestaat voor progressieve op synthesizers gebaseerde muziek."

Zijn de verkoopcijfers en de aandacht in de media tot nu toe naar jullie verwachting?

"Ja, alles loopt op rolletjes. Het idee was om te gaan preken voor bekeerden en dan pas beginnen met te preken om mensen bekeerd te krijgen. We zijn reuze enthousiast over wat Matt heeft gedaan voor Dignity. Hij is er nu bijna klaar mee en het voegt echt een nieuwe dimensie toe aan het wereldje rond de Corvus Corrone. De wereldprimeur zal zijn - of is in jullie geval wellicht al geweest! - op 18 mei."

In mijn recensie refereerde ik aan Iva Davies (Icehouse), muzikale overeenkomsten met de synthipop uit de jaren tachtig, Tangerine Dream en Steve Hillage. Hoe kijk jij daar tegenaan?

"Bedoel je die artiesten? Nou, ik ben gek op de hoogtepunten van Icehouse, zoals Hey Little Girl, Great Southern Land, enzovoort maar mijn persoonlijk favoriet is toch wel het nummer Man Of Colours. Ik heb Iva Davies altijd beschouwd als een Australische artrock tegenhanger van artiesten als David Bowie en misschien Bryan Ferry: elegante popmuziek met een vleugje dramatiek. Jeramiah is een grote fan van Tangerine Dream. Dat ben ik ook, maar ik ken eigenlijk alleen dingen als Love On A Real Train, waarvan ik denk dat het een verbazingwekkend werkstuk is, en ook Force Majeure. Wat het gitaarwerk betreft zie ik zelf - althans in sommige stukken - meer overeenkomsten met David Gilmour (Pink Floyd) en Robert Fripp (King Crimson). Er zitten meer gitaarpartijen in de muziek op dit album dan je zo bij een eerste luisterbeurt zou zeggen, omdat het puur als textuur gebruikt wordt en daarbij zou je inderdaad aan Steve Hillage kunnen denken. Ook met artiesten als Jean Michel Jarre, Pink Floyd en Vangelis zijn er absoluut raakvlakken."

Hebben jullie overwogen of liever gezegd: overwegen jullie om dit album ooit live te gaan spelen?

"Dagelijks. Plannen zijn in ontwikkeling en we hebben er al uitgebreid over gediscussieerd. Het gaat er eigenlijk om of er voldoende vraag is voor een show op de schaal waarop wij het zouden willen uitvoeren. We hebben namelijk geen belangstelling om iets dergelijk kleinschalig te gaan doen."

Hoe ziet de muzikale wereld er eigenlijk uit in Nieuw Zeeland en welke mate van populariteit heeft progressieve rock in jullie land? Ken jij enige progressieve of symfonische acts in Nieuw Zeeland, waarvan wij het bestaan zouden moeten weten?

"De muziekscene hier is heel divers en eigenlijk ook best gezond, waarbij een meerderheid van de meest populaire groepen flirt met elementen uit de dub zoals Fat Freddies of Salmonella Dub en drum 'n' bass/dubstep zoals bijvoorbeeld Shapeshifter, Six60 en Tiki Taane. We hebben onze popacts en rockgroepen, indiehippies en uiteraard de oude garde. We kunnen allemaal met elkaar overweg. Ik denk dat de lezers van jouw website waarschijnlijk Nieuw Zeelandse acts als Connan Mockasin - enigszins in de stijl van Syd Barrett - zouden kunnen waarderen.  Deze band is dit jaar met Radiohead op tournee. Misschien vinden jullie ook Cairo Knife Fight, Decortica of - op heavy metalgebied - Battle Circus wel leuk. Ik persoonlijk ben een grote fan van het Unknown Mortal Orchestra. Fans van Immram zouden eigenlijk direct in actie moeten komen om Module’s tweede album Imagineering te kopen, uitgebracht in april van dit jaar. Rhian Sheehan is ook een zeldzaam talent, vooral voor fans van Eno."

Heb je veel last gehad van de aardbevingen op het Zuidelijke eiland of wonen jullie op het Noordelijke eiland?

"Wij wonen alle drie op het Noordelijke eiland dus we hebben niet rechtstreeks last gehad van die aardbevingen. De eerlijkheid gebiedt te zeggen dat naar mijn mening de gehele natie geleden heeft van de nasleep ervan: het heeft alles wel veranderd!"

Om terug te komen op het album: hoe lang heeft het componeren en opnemen feitelijk geduurd inclusief het schrijven van het verhaal?

"Vanaf de eerste hersenspinsels tot het afronden van alle composities en de vertelling heeft slechts enkele maanden in beslag genomen. Om het project naar deze uitgave te brengen, duurde in mijn herinnering wel twee jaar. Het was namelijk niet iets waar we continu aan hebben gewerkt. Telkens als we ons even konden vrijmaken, werkten we aan het project, vandaar dat het veel meer tijd kostte dan als we er ons er helemaal op hadden kunnen concentreren."

Kun je nog wat details geven over het opnameproces?

"Zoals ik al in het begin aangaf, zijn alle synths en het overgrote deel van de sequencers het domein van mijn geachte collega Jeramiah Ross. De gitaarpartijen en zang zijn als eerste in een dag of twee vastgelegd met daarna nog een enkele sessie ter aanvulling. Dit vormde de basis waarmee Jeremiah aan het werk is gegaan om de muziek te vervolmaken en op verbazingwekkende manier in te kleuren. Het leeuwendeel van dit gehele proces was gereed binnen een periode van drie tot vier maanden; daarna zijn we alle arrangementen minutieus nagelopen en hebben we veel aandacht besteed aan de productie, wat uiteindelijk leidde tot een marathonsessie van zo'n elf uur aan een stuk om de mix met de laatste overdubs en details rond te krijgen."

Misschien een wat flauwe vraag: ik vind de muziek te fris en te jaren tachtig klinken om te geloven dat dit opnames uit midden jaren zeventig zouden zijn. Wat is jouw commentaar?

"Dit conceptalbum was vanaf het begin af aan ook zo bedoeld: een zeepbel die gemakkelijk door te prikken zou zijn. Toch wordt dit concept gepresenteerd en verpakt binnen een breder concept dan alleen de muziek. Door het internet is veel muziek uitgekleed: alles is vrij verkrijgbaar en kan vlotjes worden gedownload, waardoor veel van de oorspronkelijke mystiek van een album is verdwenen en het vergt amper inzet of moeite van de luisteraar. Er is vandaag de dag niet veel wat nog tot de verbeelding van een muziekliefhebber spreekt, toch? Het doel van The Voyage Of The Corvus Corrone was niet zozeer om de perfecte synthese tussen boek, muziek en een visuele component te presenteren, maar veeleer om mensen hierover te laten nadenken en een discussie op gang te brengen over hoe we met z'n allen met muziek omgaan, of er geen weg terug meer is en of we niet meer moeite zouden moeten doen om muziek, net als vroeger, een veel rijkere ervaring te laten zijn waar je als luisteraar geheel in op kunt gaan. Ik denk dat het vooral gaat over de manier waarop je naar muziek wenst te luisteren."

Ben je recentelijk nog in Europa geweest of in andere landen buiten Nieuw Zeeland?

"Niet als onderdeel van dit project. Ik heb wel in 2003 het album The Shadows Of Birds Flying Fall Slowly Down The Tall Buildings opgenomen in de Abbey Road Studios in Londen, maar verder niet."

Enig idee of je een dergelijk concept nog een keer zou willen doen? Heb je op korte termijn nog plannen?

"Ik heb geruchten gehoord dat er nog meer onbekend materiaal in de vorm van verloren gewaande mastertapes zijn gevonden in een Maya-tempel. Ik kan dit gerucht noch ontkennen noch bevestigen. Waarschijnlijk zou dat meer ambient gaan klinken veronderstel ik..."

Is er nog iets wat je zelf zou willen toevoegen?

"Wegdromen!" 

ENGLISH:

In the progressive rock genre there seems to be a more than average interest in special editions and boxsets. Fans seem to like to have the old LP feeling and they like to have something worth looking at in their hands. The unexpected answer to this demand comes from New Zealand, not exactly a country known for its progressive artists. UK born artist Paul McLaney (vocals, guitars) and Jeremiah Ross aka Module (keyboards, programming) provided music and lyrics while Matt Pitt (Redkidone) provided graphics and illustrations. Their efforts resulted in a gorgeous 64-pages book consisting of illustrations reminiscent of great fantasy artists like Roger Dean and Rodney Matthews. Presumably the album consists of music by a rather unknown artist from the seventies. Long lost tapes have been recovered through a mysterious package, delivered in Paris. The music was carefully re-mastered and extended by a New Zealand trio known as Immram. Take a look, have a listen and prepare to be overwhelmed by what these three guys have come up with!

I presume Mr. McLaney is responsible for the Corvus Corrone album?

"I am but part of the puzzle. The release is the brainchild of myself, electronic composer Module (Jeramiah Ross) and artist Redkidone (Matt Pitt)."

Can you give us a short introduction of yourself?

"I was born in the North East of England in 1975 and I spent a good portion of my first twelve years moving around. Thirteen schools later I completed my schooling in New Zealand where I still reside. I’ve been involved in a number of musical projects, primarily my solo acoustic work, my band Gramsci as well as collaborations with Concord Dawn, Module and Rhian Sheehan."

According to the definition on Wikipedia, an immram is a class of old Irish tales concerning a hero's sea journey to the Otherworld written in the Christian era and essentially Christian in aspect, they preserve elements of Irish mythology. Is there a connection between this definition and your artist name?

"To be honest we never considered it the name of the artist but part of the title.The Voyage Of The Corvus Corrone is intended as an Immram - the tale of a voyage, like The Odyssey. The thing traditional Immram and this album share is the idea of leaving this world for another. To leave the Old World behind and to enter the New World. That could be leaving England on the Mayflower for America or leaving Earth for Mars. On a more personal level I believe the allegory is in leaving old modes of thought behind and embracing change. The key line in the album is the final on: be careful that the fears which you escape do not stowaway.”

How did you come to this concept of an album and a book"?

"As Joseph Campbell stated: 'myth is the secret opening through which the inexhaustible energies of the cosmos pour into human cultural manifestation.' In the pre-internet era music of all kinds was steeped in myth, be it Robert Johnson’s deal with the devil at the Crossroads or the supposed King Midas curse placed upon Jimmy Page (Led Zeppelin). Now with everything at our fingertips, explanations have robbed music of a lot of its mystique. All mysteries have more than point of entry and it seemed to us that in our shared cultural heritage of synth and prog rock, fighting fantasy novels, and artwork early Spectrum and Commodore computer games, etcetera that such a combination should already have existed somewhere in the nexus of those cultural landmarks."

How did you choose the artist for the artwork, Matt Pitt aka RedkidOne?

"Module, Matt and I have been circling round each other for years waiting for the right project to share. The Immram-project is meant to evoke the nostalgia of pouring over Roger Dean’s artwork or the panels from War Of The Worlds by Jeff Wayne. We all lament the era where the albums artwork and packaging were intrinsic parts of the album experience. Imagine the Yes-albums without Roger Dean’s artwork. Imagine Thick as a Brick by Jethro Tull without the St Cleve Chronicle. In those times, the artwork was almost like a palette for enriching the listening experience. I’m sure that as many people were inspired to pick up an instrument after listening to such albums, many more were inspired to pick up a paintbrush or pencil."

How did the album do so far? Selling all over the world?

"We've been delighted with the response and we are about to head into phase 2 with the release of the nine-minute animated film for Dignity. The Netherlands and Germany have been particularly responsive to the project. It seems there’s a deep abiding love for progressive, synth based music over there."

Did the sales and the publicity in the media match your expectations?

"Yes, everything’s on track. The idea was to preach to the converted and then start preaching conversion. We’re very excited about what Matt’s coming up with for Dignity. It really advances and expands the world surrounding the Corvus Corrone."

In my review I referred to the vocals of Iva Davies (Icehouse) and musically to the synthi pop of the eighties, Tangerine Dream and Steve Hillage. What's your opinion?

"On those artists? I love the highpoints of Icehouse’s career: Hey Little Girl and Great Southern Land and my personal favourite being the song Man of Colours. I always viewed Iva Davies as a kind of Antipodean art-rocker in the vein of David Bowie and perhaps Bryan Ferry; elegant pop music with a dramatic flourish. Jeramiah is a big fan of Tangerine Dream. I’m a fan too but perhaps only really aware of things like Love On A Real Train which I think is an astounding piece of work and Force Majeure. I think the guitar parts are perhaps more David Gilmour (Pink Floyd) and Robert Fripp (King Crimson) in places. There’s a lot more guitar on the album than is first apparent as it is used texturally which is maybe where the Steve Hillage thing comes up. Jean Michel Jarre, Pink Floyd and Vangelis were definitely touchstones."

Have you ever considered to try to perform the album live?

"Daily. Plans are afoot and we have discussed it at length. Really it’s all about the demand for a show at the scale we’d want to do it. We don’t want to do it on a mall scale."

What's the music scene in New Zealand like, what's the status of progressive rock in your country? Are there any progressive or symphonic rock acts in your country we should know about?

"The music scene here is a diverse and healthy one with the majority of the more popular groups flirting with elements of dub (Fat Freddies, Salmonella Dub) and drum and bass, dubstep (Shapeshifter, Six60, Tiki Taane). We have our pop acts and our rock acts, our indie hipsters and old guard. We all get along. I think your readers would enjoy New Zealand acts like Connan Mockasin touring with Radiohead this year, Cairo Knife Fight, Decortica and Battle Circus on the heavier side. I’m personally a big fan of Unknown Mortal Orchestra. Immram fans should all rush out immediately and purchase Module’s sophomore album Imagineering released in April. Rhian Sheehan is also a rare talent for fans of Eno."

Did you suffer from the earthquakes or do you live on the other island?

"We’re all based on the North Island, so weren’t directly affected but I think it’s fair to say the nation has suffered the aftermath. It changed everything."

How long did it take to conceive and record the album and to write the story?

"The conception and writing was a matter of months, the execution of the project took about two years from memory. That wasn’t sustained effort, just the overall timeframe in which we could give it our attention."

Can you give us a rough outline of the recording process since you're practically a one man band?

"As I mentioned, all the synths and the vast majority of the sequencing are the dominion of my esteemed colleague Jeramiah Ross. The guitar and vocal parts were laid down over the course of two days with a couple of pick up sessions later on. This was the bedrock on which Jeramiah went to work on layering the amazing sonic textures which contextualize the album. The lion’s share of the process was completed within three or four months and then we painstakingly tweaked the arrangements and production culminating in a marathon mixing session which also saw some eleventh hour overdubs."

The music sounds far too fresh and too 'eighties inspired' to really believe this is an album from the seventies. Any comments?

"It was always intended as a transparent premise. It’s a concept album, but unlike many albums of its nature, the actual concept is presented within a wider concept. In the age of the internet I believe the mystique surrounding recorded music has been eroded. Everything is at your fingertips and as such doesn’t require as much of the individual’s personal investment. When the entire music world seems to be available online, via download and for free, there’s not a heck of a lot to get excited about anymore. Somehow, the ease of acquisition, together with the lack of physicality, or attendant mythology, just dampens one’s imagination. The purpose of The Voyage Of The Corvus Corrone was not to generate a perfect forgery, but to provoke thought and generate dialogue on this topic, about the rather odd state we find ourselves in with music, and whether there’s a way back, not to a past we know we cannot return to, but to a future in which music again becomes a rich, immersive experience. I suppose it’s about the nature of listening."

Have you been travelling to Europe or any other countries in the past?

"Not as part of this project. I recorded a solo album at Abbey Road Studios in 2003: The Shadows Of Birds Flying Fall Slowly Down The Tall Buildings but nothing recently."

Are you planning to do something like this again? If not, what are your future plans? If yes, can you tell a bit about the new project?

"I’ve heard rumours of more master tapes being located in a lost Mayan Temple. I can neither confirm nor deny this at present. I imagine it would be more ambient."

Anything you like to add yourself?

"Escape."

Discography

Immram - The Voyage Of The Corvus Corrone (2011)