LIONEL GIARDINA & FRED WOFF, Tadj Mahall Gates

Het verschijnen van de cd Tadj Mahall Gates, een veelbelovend symfonisch getint album, was voor mij de aanleiding eens te kijken welk Frans gezelschap voor deze uitgave verantwoordelijk was. Het volgende interview met Lionel Giardina (LG) en Fred Woff (FW) per e-mail was het resultaat.

Hoe komen jullie aan de naam Aside Beside, zeker nu het lp-tijdperk voorbij is?

LG: "Na veel vijven en zessen konden we het uiteindelijk eens worden over deze naam, deels uit nostalgie. Je zou ook kunnen zeggen deze naam symboliseert de twee gezichten van de band, namelijk Giardina en Woff of, meer letterlijk, iets of iemand 'weglaten'. Maar hett klinkt goed toch dus wat maakt 't uit?"

Sinds wanneer bestaat de band, leven de bandleden dicht bij elkaar en is de huidige line-up - gezien de vele gastmuzikanten - een blijvertje? Is Tadj Mahall Gates jullie debuut-cd en hoe lang hebben jullie over de opnames gedaan?

LG en FW: "Wij begonnen al in 1989 samen muziek te maken! In 1993 was er al een album klaar, maar dat is slechts in een zeer beperkte oplaag verspreid. In 1995 - het eigen repertoire werd deels in het Frans, deels in het Engels gezongen - kwam Vincent Chevalier (toetsen) erbij en in 1997 Tristan Péàn (bas) en Pascal Riaux (gitaar). In die jaren schreven we songs en traden we op kleine schaal op. Alle leden wonen in Rennes in Bretagne. In de huidige bezetting werkten we aan de Tadj Mahall Gates tussen 1997 en 2001 in Freds eigen studio. Een debuut is het eigenlijk niet en toch weer wel. Ook de opnamesessies zijn te splitsen in twee periodes, vandaar dus ook Aside Beside! We hopen dat de huidige line-up een blijvertje is, want zo moeilijk en langdurig qua opnemen dit album is geweest."

De begeleidende informatie van Musea suggereert invloeden van onder anderen Steve Hackett, Tony Banks, King Crimson, Camel, Pulsar en Spock's Beard. Is dat correct of waren er ook nog anderen, zoals Caravan of jazz? Eventuele gelijkenissen met bands als Genesis of Camel houdt ook het gevaar in dat jullie beticht zouden kunnen worden van 'te veel lijken op' en in de marge van de symfonische rockmuziek betekent dat meestal geen vetpot!

LG: "Spock's Beard kennen we tot op heden niet. De andere namen uiteraard wel en we zijn gevleid om met zulke muzikanten te worden vergeleken en we zullen er ook zeker door beïnvloed zijn. In And I Hate Her lijkt Vincents zang erg op die van Robert Wyatt. Hij en Fred houden namelijk erg van die vintagestuff, zoals de Melloron en de Leslieboxen, maar dit soort invloeden vind je ook terug bij een band als Air. In mijn teksten laat ik me uitsluitend door mijn eigen passies, angsten en dromen inspireren. Zo heeft iedereen echt iets 'eigens' aan dit album meegegeven. Laten we alsjeblieft onszelf blijven! We zijn eerlijke muzikanten, de meeste songs zijn begonnen op een simpel gitaartje met allesbehalve de gedachte om op Genesis of op Camel te lijken. Toegegeven: sommige instrumenten benaderen wel het geluid van bijvoorbeeld Steve Hackett of Camel, maar daar houdt wat ons betreft de vergelijking wel op! Zoals Frank Zappa al zei: het is een voorecht slechts door weinigen te worden gehoord. Wij doen dit niet voor het geld, zolang we er maar niet op verliezen. Uiteindelijk is het ons te doen om creatief te zijn en onze gevoelens met anderen te delen voor een klein of wel groot publiek."

Hoe zijn jullie in dit muzikale traject terecht gekomen en zijn jullie professionele muzikanten of willen jullie dat worden?

LG: "Muziek is mijn enige passie en ik zou wensen dat ik meer tijd had om te spelen en te componeren. Echter, als je niet in het commerciële genre zit, moet je wel kunnen leven en ik durfde niet op muziek als enige inkomstenbron te gokken, dus ik ben leraar Engels geworden. Fred is geluidstechnicus, arrangeur en componist, Tristan is bassist in diverse bands, Vincent is bedrijfsleider bij een bioscoop en Pascal is leraar Spaans. Desondanks nemen we Aside Beside zeer serieus en beschouwen de band absoluut niet als een hobby!"

Op welke manier werken jullie aan composities: met tapes, via de computer, uitschrijven of gewoon jammen of nog anders?

LG: "Misschien klinkt het ouderwets, maar ik componeer de meeste songs op mijn akoestische gitaar, vervolgens voeg ik zang en ritme toe op mijn favoriete speeltje: een 4-track recorder. Fred beoordeelt vaak of een idee geschikt is voor de band en soms sleutelt hij aan mijn eerste versies."

FW: "Ik schud niet zo maar een complete song uit mijn mouw. Tot nu toe heb ik nog geen tekst geschreven, dus voor mij is het moeilijker om als componist potten te breken. Ik improviseer graag en schrijf veel muziek voor bepaalde instrumenten. Het lijkt erg goed te werken om Lionels songs te arrangeren en aan te vullen met mijn instrumentale stukken. Recentelijk zijn we als band op een meer gelijkwaardige basis aan de slag gegaan met de opnames van twee nieuwe songs: een bijzondere en positieve ervaring!"

Hoe verloopt de verkoop van jullie album in Frankrijk tot nu toe en wat voor reacties krijgen jullie uit het buitenland?

LG: "Gaat best wel aardig, dank je! Ongeveer duizend exemplaren verkocht en dat is voor Musea Records prima. We hebben enkele interviews gehad in Frankrijk en België, recensies en internetreacties tot zelfs uit Japan en Oezbekistan! Eigenlijk een giller, maar natuurlijk is dat geweldig, zo'n internationale respons hadden we nooit verwacht."

Hebben jullie al live-optredens gehad in de huidige bezetting, hoe gingen die en hoe hebben jullie de gastmusici 'vervangen'?

LG: ""We hebben enkele optredens gehad, waarbij we ongeveer de helft van Tadj Mahall hebben gespeeld, inderdaad met een wat simpeler arrangement. Dat was echt geweldig leuk. Op dit moment doen we geen live-optredens omdat we bezig zijn met nieuwe opnames."

Tot slot, wat zijn de plannen voor 2003?

LG: "Vrijwel zeker geen liveshows vanwege de energie die we in ons nieuwe album steken. We vinden het een uitdaging om met nieuwe geluiden en muzikale culturen te experimenteren. We overwegen om verschillende talen te gebruiken, gemodificeerde instrumenten te bespelen en zelfs proberen we elektroakoestrische muziek te integreren in onze composities. Het nieuwe album moet lichtvoetiger zijn, maar toch voorzien van subtiele orkestraties en een scala van nieuwe harmonieën en geluiden. De band zal Lionels ideeën blijven gebruiken en er alles aan doen om de luisteraar een nog grotere verrassing te bezorgen dan de Tadj Mahall Gates en laten we hopen dat het zowel voor ons als voor jullie een aangename zal zijn!"

Discografie:

Tadj Mahall Gates (2003)