AMANDA SOMMERVILLE, Days Of Rising Doom

Het begon allemaal in 1999 toen Hans van Vuuren, de baas van Transmission Records het plan opvatte om een metalopera te realiseren. In 2000 legde hij dit verzoek bij producer Sascha Paeth neer. Begin 2002 meldde Paeth dat hij mogelijkheden voor dit plan zag, vroeg Van Vuuren om 'iets anders' dan bijvoorbeeld projecten als Avantasia, Leonardo of Nostradamus. Met dit uitgangspunt nam Paeth contact op met Amanda Somerville met het verzoek of zij zich met de teksten wilde bezighouden. 'Maatje' Miro Rodenberg werd vervolgens gestrikt voor alle orkestrale arrangementen en medebandlid Robert Hunecke-Rizzo (Heaven's Gate) werd uitgenodigd om de muziek te schrijven. Als team hebben ze in ruim een jaar tijd een indrukwekkend epos gecomponeerd. Met een even gevarieerde als aansprekende bezetting wordt een compleet fantasieverhaal uitgebeeld, waarbij zelfs een eigen taal door Amanda Somerville is ontwikkeld. Een groot voordeel bij de pre-productie bleek te zijn dat Hunecke-Rizzot zowel drummer, bassist als gitarist is, terwijl de andere betrokkenen ook een gedegen muzikale achtergrond hebben.

Amanda, op je eigen website is te lezen dat je in 1999 vanuit de Verenigde Staten bent verhuisd naar Duitsland, hoewel je ook nog vaak in Michigan verblijft. Wat was je beweegreden om die stap te maken? Speelde Volkswagen of Sascha Paeth een rol bij dit besluit?

"Tijdens een uitwisseling ontmoette ik Felix Scharf, de 'love of my life', die een jaar op dezelfde school zat als ik. Na enkele jaren relatie op afstand heb ik in '99 besloten om naar Duitsland te verhuizen. Felix werkte toen nog bij Volkswagen in de sectie 'gebouwen' maar is later een eigen bedrijf begonnen als makelaar. Hij maakt daarnaast ook video's en werkt als fotograaf (zie dvd van Aina, MBvF). Volkswagen kocht in december 2000 enkele honderden exemplaren als relatiegeschenk van mijn ep Blue Nothing, wat me natuurlijk aanzienlijk meer bekendheid gaf. Sascha leerde ik kennen toen ik een studio zocht voor mijn debuutalbum In The Beginning There Was. Hij was opgetogen over mijn composities en mijn stem, terwijl ik aangenaam verrast was door zijn uitstraling en vakmanschap."

Al vanaf zeer jeugdige leeftijd speelde muziek een belangrijke rol in je leven. Welke vooropleiding(en) heb je gedaan en wanneer heb je besloten om je carrière in de muziek te zoeken?

"Ik denk dat ik de muzikaliteit van vaders kant heb meegekregen. Hij was een folkzanger die zijn gitaar tegen mijn moeders buik hield toen ze van mij in verwachting was. Daardoor kon ik misschien eerder zingen dan praten! Mijn grootmoeder heeft mij de beginselen van het pianospel bijgebracht, maar ik was een draak van een leerling dus ik hield het al snel voor gezien. Pas veel later toen ik mezelf probeerde te begeleiden op de piano met simpele akkoorden en probeerde mijn composities vorm te geven, bemerkte ik hoe lastig het was om niet met een instrument overweg te kunnen. Ik heb mezelf gedwongen om het nodige bij te leren en ook later door de contacten met Sascha en zijn kennissen heb ik ongelooflijk veel opgestoken. Dankzij hem werd ik geregeld gevraagd als achtergrondzangeres en zodoende kwam ik vaak in de studio. Hier zag ik in dat professioneel met muziek bezig zijn voor mij haalbaar moest zijn en dus, dat mijn droom zou kunnen uitkomen…"

De muziek van je soloalbum In the Beginning There Was (2000) en het rijtje namen van artiesten die je beïnvloed hebben, zoals John Denver, Carole King en Paul Simon, verschilt nogal van de bombastische epic- en gothicmetal waar je je nu vooral mee bezighoudt. Hoe is dat zo gekomen?

"Eigenlijk ook weer via Sascha, Miro en het werk in de studio. Toen ik op een keer mijn ogen liet vallen op een tekst van een band, zag ik dat daar grammaticaal niets van klopte. Ze vroegen mij om hulp. Nadien werd ik steeds vaker ingeschakeld om teksten te beoordelen en waar nodig aan te passen. Verder werd ik gevraagd assistentie te verlenen bij de uitspraak van gezongen teksten, zoals bij After Forever. Ook erg leuk was het werken met Simone Simons (Epica) die natuurlijk nog erg 'groen' was bij de opnames van The Phantom Agony. Ze heeft weliswaar wel begeleiding voor haar zangkunst, maar niet voor de uitspraak, dramatiek en expressie. Ik ben zo dus een vaste waarde geworden, zowel bij de arrangementen, de songtekstcontrole en als achtergondzangeres."

Ligt het zwaartepunt in de muziek bij de begeleiding in de studio of bij je eigen projecten?

"Mmm, ik zou toch zeggen bij mijn eigen activiteiten. Ik ben natuurlijk de afgelopen tijd zeer intensief bezig geweest met Aina, maar hoop in het voorjaar met mijn tweede soloalbum aan de slag te kunnen en weer een korte serie liveshows te doen, voornamelijk in Duitsland. Daarnaast heb ik een eigen bedrijf dat Philomena Productions heet en dat zich onder meer met websites en vooral met muziek bezighoudt en wel onder de naam Hya! Records, een onafhankelijk platenlabel dat bij uitstek kansarme artiesten verder probeert te helpen."

Dat zijn geen alledaagse namen! Hoe kom je daar zo aan?

"TJa, dat is een mooi verhaal. Een goede bekende, de ex-zwager van Sascha noemde mij steeds Philomena naar een of ander beroemd paard. Hij vond het een mooi tijdverdrijf om mijn lange haar als een paardenstaart in te vlechten. Als hij daarmee klaar was ging hij 'paardje rijden' onder het roepen van: hya! hya! zodoende…"

Begin 2002 werd je gevraagd om te helpen een metalopera te realiseren. Was toen al bekend met wie je zou gaan samenwerken? Had je ooit eerder met Robert Hunecke gewerkt?

"Toen Sascha dat verzoek bij me neerlegde met de opdracht om iets te doen wat nog niet eerder gedaan was, wist ik eerst niet waar ik moest beginnen. Ik had Robert natuurlijk al wel eens gezien, maar nooit intensief met hem samengewerkt. Al snel werd me duidelijk dat ook Robert het plezierigst zou vinden als ik eerst met teksten kwam, waarmee hij dan vervolgens aan de slag zou kunnen gaan."

Hoe ben je tot de teksten van Aina gekomen en wanneer heb je besloten er een eigen taal aan te wijden? Ben je afgezien van je kennis van het Engels en Duits een talenwonder?

"Ik wilde tekstueel ook iets buiten de gewone orde doen, naast het onvermijdelijke Engels in de songteksten. Latijn wordt natuurlijk geregeld als koorzang in de gothic gebruikt, maar wat dan wel? Toen ik op een gegeven moment de smaak te pakken had, lag het verhaal in relatief korte tijd op tafel. Ik vond dat bij dit verhaal ook een aparte taal moest komen. Het heeft me heel veel bloed, zweet en tranen gekost maar ik moest en zou het klaarspelen en het moest ook nog een heuse taal zijn. Geloof het of niet maar er is een betekenis aan alle woorden. Ook de verbuigingen van werkwoorden of meervouden worden consequent toegepast. Ik ben bezig met een woordenboekje dat over niet al te lange tijd op de Aina-website zal worden gepubliceerd! Ik geloof wel dat ik een goed taalgevoel heb, maar behalve Engels en een beetje Spaans ben ik op school nooit verder gekomen. Italiaans en later Duits heb ik spelenderwijs geleerd, omdat ik in het land zelf verbleef maar dat ging me eigenlijk wel heel gemakkelijk af."

Op welke wijze hebben Robert, Miro, Sascha en jij de muziek gecomponeerd? Ik zag op de dvd dat het Trinity Boys Choir de zanglijn van bladmuziek af kon lezen en dat zal bij het strijkkwartet ook wel zo geweest zijn. Doen jullie dat nog handmatig of via een computerprogramma?

"De computer is zo langzamerhand onmisbaar, maar ik denk dat dit vooral geldt voor het uitschrijven van de muziek, de arrangementen en dus ook de zanglijn voor het jongenskoor. De jongens hebben daar machtig mooie programma's voor. Ikzelf maak veel gebruik van mijn keyboard. Ik zing en begeleid mezelf met akkoorden maar wordt ook steeds handiger met de computer om snel mijn uitprobeersels op te slaan. Dat werkt veel beter dan een tekst met wat akkoorden, want vroeger had ik nog wel eens iets van…ehh hoe deed ik dat toch ook alweer? Bij Aina heb ik op een gegeven moment zelfs een melodie bij Robert op z'n antwoordapparaat ingezongen!"

Wat vind jij van het artwork? Welke rol speelt dit vandaag de dag in de muziekbusiness, ook wat betreft de clip en dvd?

"Ik denk dat juist de aankleding het verschil kan maken tussen de kopie en het origineel. Ik ben zelf erg te spreken over het artwork, hoewel ik verbaasd was dat op bepaalde punten de visuele uitbeelding exact overeenkwam met mijn eigen voorstelling, terwijl op sommige andere punten de uitbeelding is geschied op basis van een totaal andere interpretatie van een stuk uit het verhaal. Zo wordt Ora bij haar verkrachting afgebeeld als een weerloos, vastgeketend slachtoffer terwijl in mijn fantasie Torek nog steeds zielsveel van haar hield en haar zo verleidde, zorgde dat het haar aan niets ontbrak en haar zo overlaadde met geschenken dat ze op een gegeven moment haar weerstand opgaf. Dus, een veel minder bruut en weerzinwekkend gebeuren. Maar al met al vind ik dat Marc Kinnert een geweldige prestatie heeft geleverd."

Wiens idee was het om een zo'n fraaie uitgave uit te brengen met cd, bonus-cd en dvd?

"Dat was Hans. Hij wilde er absoluut een heel speciaal album van maken voor een zeer vriendelijke prijs, zodat de kopers echt kunnen zien en voelen dat ze iets bijzonders hebben gekocht en waarvan ze vinden dat het waar voor hun geld is. Het pakket biedt dit ook volledig en anderzijds gaf het ons de mogelijkheid onze inspanningen zo volledig mogelijk ten nutte te maken!"

Bij de vocalisten zijn diverse namen van artiesten waarmee jullie al eerder gewerkt hebben, zoals Tobias Sammet, Olaf Hayer, Simone Simons and Andre Matos. Wie kwam op het idee om mensen als Candice Night, Glenn Hughes of Sass Jordan te vragen?

"Sascha is de man met de connecties. Hij kent zoveel mensen en hij weet wat ze wel of niet kunnen. Toen Robert zijn pre-productie klaar had, inclusief de gedeeltes die Sascha, Miro en ik hadden gecomponeerd, is hij gaan zoeken naar kandidaten die naar zijn overtuiging een toevoeging zouden betekenen voor het geheel. Vrijwel iedereen heeft zich daarbij aardig aan onze richtlijnen voor de zang gehouden alleen Glenn Hughes kwam met een totaal andere versie, maar Sascha heeft hem zijn gang laten gaan en we waren bijzonder enthousiast over het eindresultaat!"

Vind je het jammer dat je op de cd geen hoofdrol vertolkt als zangeres, terwijl je wel een belangrijk aandeel in de creatie hebt gehad?

"Aan de ene kant heb ik erg veel waardering gekregen voor het werk wat ik voor Aina heb gedaan en ik heb er zelf ook heel veel plezier aan beleefd. Aan de andere kant moet ik eerlijk toegeven dat ik het wel erg leuk gevonden had als ik op de eerste cd had kunnen zingen!"

In hoeverre vind je zelf dat Aina anders is dan andere metalopera's of projecten als Nostradamus, Leonardo, Gary Hughes' Once And Future King of Genius? Ik vind het een prima plaat, maar vanwege de participatie van Glenn Hughes, Damian Wilson en Jens Johansson is er voor mij wel degelijk sprake van een zekere herkenbaarheid. Daarnaast zijn de arrangementen en orkestraties voor hen die Rhapsody, Kamelot, After Forever of Epica kennen ook zeer zeker herkenbaar.

"Oeps, ik moet bekennen dat ik bij Sascha in het beginstadium een aantal van dit soort albums oppervlakkig heb beluisterd om een indruk te krijgen hoe we het niet wilden laten klinken. Ik ben bang dat ik dit puntje van kritiek moet doorspelen aan de anderen, maar ik zal dat ook zeker doen. Wie weet kunnen we daar ons voordeel nog mee doen, mocht er een vervolg komen."

Is er een kans dat je Aina live gaat uitvoeren, zodat dat mogelijk tot een dvd zou kunnen leiden?

"Ik ben er klaar voor! Ik heb het allemaal in mijn hoofd hoe ik het zou willen doen, maar ook Sascha, Miro en Robert moeten zich daarvoor vrij willen maken en, wat nog belangrijker is, ook Hans moet daarvoor groen licht geven!"

Ik heb van Hans van Vuuren begrepen dat als het aan hem ligt The Story Of Aina nog een vervolg krijgt. Denken jullie er ook zo over en zijn er al plannen in die richting?

"Grappig dat je dat vraagt. Toevallig hebben we gisteren bij ons thuis de releaseparty gehad ter gelegenheid van het uitbrengen van Aina in Duitsland. Daar heb ik de drie jongens mijn verhaal gepresenteerd van wat ik heb gemaakt voor een mogelijk vervolg. In dit geval gaat het ook niet alleen om de toestemming en de financiële middelen van Transmission maar ook Sascha, Miro en Robert moeten daar tijd voor hebben. Zoals je weet zijn de eerste twee volop bezig in de studio met het produceren van andere bands en of ze zo maar weer een jaar in dit project kunnen steken, weet ik op dit moment niet. Wat voor mij wel duidelijk was, dat ik het initiatief zou moeten nemen, anders weet ik bijna zeker dat het bij Days Of Rising Doom zal blijven. Een paar mensen in Duitsland weten al hoe ik het vervolg in gedachten heb. Pas als duidelijk wordt dat er inderdaad aan een tweede release gewerkt gaat worden, zal ik mijn verhaal wereldkundig maken! Daarop zul je dus nog even moeten wachten."