MENNO VON BRUCKEN FOCK

Met onder meer: URIAH HEEP, DEEP PURPLE en MANFRED MANN, Lichtenvoorde

ARROW ROCK FESTIVAL 2003
ARROW CLASSIC ROCK FESTIVAL, 2003-06-24 (NL)
Lichtenvoorde
dinsdag, juni 24, 2003
ARROW ROCK 2003

Een briljant idee, schitterend weer, een prachtige locatie en een line-up om van te watertanden. Kortom alle ingrediënten voor een perfect muziekspektakel waren aanwezig op deze primeur in de vaderlandse muziekgeschiedenis. Nog nooit speelden zoveel legendarische bands op dezelfde dag in ons land en hoe! Op het hoofdpodium speelden achtereenvolgens Superfloor als opwarmer, vervolgens de twin-guitars van Wishbone Ash, daarna Uriah Heep die toch wel wat progressieve trekjes vertoonde, de rock-'n-rol veteranen van Status Quo, de southern rockband Lynyrd Skynyrd en megaster Deep Purple als sluitstuk.

In de tent, met een kwartier overlap ten opzichte van het hoofdpodium, speelden de L.A. Doors, Budgie, Manfred Mann's Earth Band, Yesterday & Today en Thin Lizzy. Het voert te ver om van elke groep verslag te doen, dus ik beperk me tot de grote lijnen. Opvallend was, dat de meeste groepen van de gelegenheid gebruik maakten om nieuw werk te presenteren. Een bewijs, dat naast de niet misselijke achtergrond van diverse bands, men nog altijd creatief bezig is en niet uitsluitend op oude roem wenst te teren. Uiteraard spelen de L.A. Doors uitsluitend oude muziek omdat het een coverband is van The Doors. Ook Thin Lizzy, de recent gereformeerde bands Budgie en Yesterday & Today en de wat albums betreft wat minder productieve Manfred Mann's Earth Band speelden vrijwel uitsluitend bekend werk. De geluidskwaliteit en het enthousiasme van de muzikanten stonden echter borg voor uiterst hoogwaardige prestaties en de bomvolle tent was een bewijs voor de succesvolle selectie van de organisatie. Ook op het hoofdpodium werden zonder uitzondering perfecte concerten gegeven. Aan de rechterzijde van het podium was een groot beeldscherm geplaatst waarmee ook achterin het terrein de verrichtingen van de musici goed te volgen waren. Met het zeer acceptabele aantal decibellen stond dit festival als een huis. Het prachtige weer, de gemiddelde leeftijd en de lange dag waren misschien de oorzaak van de wat minder uitbundige meezing en -klaptaferelen bij Lynyrd Skynyrd en Deep Purple. Feit blijft dat de toeschouwers met volle teugen genoten van rockgrootheden die niet elke dag in ons land concerteren. De geweldige slotact Deep Purple, met op toetsen Don Airey, die onder andere bekend is van Colosseum, zijn soloalbum K2 en Rainbow en een op alle fronten excellerende Steve Morse, bewees nog immer van grote klasse te zijn. Met hun nieuwe plaat Bananas op komst, waarvan men drie tracks speelde, gaat de band onverdroten door met het schrijven van een imposant stuk rockgeschiedenis. De band is tot op de dag van vandaag een inspiratiebron voor talloze artiesten! Een speciale vermelding voor de enige band die je enigszins  symfonisch zou kunnen noemen, namelijk Manfred Mann's Earth Band. Ook zonder zanger Chris Thompson blijkt de band te kunnen boeien. Met nieuweling George Dunn achter de drumkit en een uitstekend zingende Noel McCalla, werden tal van klassiekers gepresenteerd waarvan het uitgesponnen and swingende Demolition Man het publiek zichtbaar goed beviel. Het enige kleine minpuntje was de wachttijd van gemiddeld een uur, voordat men de parkeerruimte kon verlaten maar met dertigduizend mensen is dat niet verwonderlijk.

Wat verder op de bijna perfecte organisatie door MOJO valt aan te merken is dat veel liefhebbers het jammer vonden een kwartier overlap van de acts te moeten missen. Misschien een idee om de optredens op de twee podia echt af te wisselen zonder geprogrammeerde overlap. Voor de rest was echt alles tot in de puntjes geregeld, een uitzonderlijk goed lopend tijdschema, ruim voldoende sanitaire voorzieningen, een keur aan 'vreetschuurtjes' en standjes, ruim voldoende hulppersoneel en ga zo maar door. Als de toezegging bij monde van Rudolf Heinz wordt gerealiseerd zal ondergetekende volgende jaar weer wat graag van de partij zijn om verslag te doen en met volle teugen te genieten. Eigenlijk mag geen enkele rockliefhebber dit soort evenementen als onderdeel van een stuk rockhistorie zonder weerga missen, dus koop volgend jaar tijdig een kaartje. Van harte aanbevolen!