MENNO VON BRUCKEN FOCK

GRUGAHALLE, Essen (Duitsland), support-act voor DEEP PURPLE

MARILLION, GRUGAHALLE ESSEN
MARILLION, 2010-11-28 (NL+E)
GRUGAHALLE, Essen (Dld)

Het is in Nederland bijna ondenkbaar dat Kansas als support-act speelt voor Status Quo en - in dit geval - dat Marillion support-act is voor Deep Purple, maar in Duitsland kan dat dus wel. Aangezien ik met beide bands een meer dan gewone affiniteit heb, besloot ik een ritje naar Essen te wagen. Keurig voorzien van een fotopas, overtrof de show mijn stoutste verwachtingen.

Marillion had ik al een tijd niet meer gezien, maar gitarist Steve Rothery, drummer Ian Mosley en toetsenman Mike Kelly hadden net zo goed achter de coulissen kunnen staan, want ervóór zat er amper beweging in. Dat neemt niet weg dat de geluidskwaliteit verbluffend was. Bassist Pete Trevawas was zoals gewoonlijk een redelijk druk baasje, maar de showman bij uitstek was Steve Hogarth. Al miste hij soms een enkele hoge noot, zijn uitvoering, mimiek, passie en showmanschap droop er werkelijk vanaf. Dan ook nog een setlist met zo'n beetje alle mooie nummers van weleer, zoals Easter, King, Slàinte Mhath en Hooks In You en dan weet je dat het goed zit. Er waren van de minimaal vijtienhonderd bezoekers ook een heleboel Marillion-fans komen opdagen. Als toegiften speelde de band Kayleigh en het prachtige Neverland. Tot mijn verbazing zag ik vijf kwartier Marillion in topvorm.

Daarna verscheen 'hoofdact' Deep Purple op de planken. Nadat ik de band vorig jaar had gezien in de Heineken Music Hall in Amsterdam was ik dit keer niet zo heel enthousiast om op pad te gaan om deze hardrocklegende nogmaals te zien. In Amerika is het vrij normaal om twee grote namen op één avond te programmeren en ook in Duitsland is die neiging aanwezig om twee totaal verschillende bands te programmeren, zoals onlangs het geval was met Kansas als support-act voor Status Quo.

ENGLISH:

An evening with Deep Purple? Well, after having seen last year's concert in the Heineken Music Hall, I wasn't too enthusiastic to hit the road and watch the legend of hard rock again. Now in the US concerts featuring two  big names are no exception and in Germany the agents tend to forge some strange alliances like for instance Kansas as support act for Status Quo. On this occasion, I heard Marillion would be the support act for Deep Purple, there was no hesitation at all because it was some time ago I had seen these forefathers of neo-prog. So, accompanied by a good friend of mine we drove off to the Grugahalle in Essen, just over one hundred km from where I live. Of course, it was cold and raining, but we managed to get into the impressive building fairly easily. No problem to collect my photo pass - thanks a lot Kat! - and the wait for the first performance could begin.

Luckily right on time, Marillion came on stage, Steve Hogarth dressed and moving like an old man, and they opened with The Invisible Man. The hall was nicely filled up with fans of both bands, because there were a lot of Marillion T-shirts in the audience as well. The band played tight, the theatrical performance of Steve Hogarth as always being very emotional and catchy. It's a blessing for Marillion they have such an incredible front man because apart from bassist Pete Trevawas, who was on the move frequently, there's not a whole lot to see: keyboardist Mark Kelly, drummer Ian Mosley and guitarist Steve Rothery seem to be glued to their designated spots and besides one smile by Kelly, I haven't seen any changes in their facial expression at all.

Hogarth had some minor difficulties with the highest notes, but altogether his performance was outstanding. Oldies like King and Easter sounded really terrific and being a support-act for a band like Deep Purple, they just had to play their hits Hooks In You and Kayleigh. In spite of having played over an hour, which I think is quite long for a support-act, the band returned for the encore Neverland. The superb sound quality and a front man giving his very best made this performance a highly memorable one and I'm sure the band must have been proud of those 75 minutes of top entertainment. Their fans were quite thankful and probably they gained a few new ones as well. 

Setlist: The Invisible Man, King, Easter, The Great Escape, Cover My Eyes, Slàinte Mhath, Hooks In You, Kayleigh.