SPOOKY ACTION AT A DISTANCE

Over productiviteit van Pattern-Seeking Animals valt niet te klagen. Deze Amerikaanse viermansformatie bestaat uit drie leden van Spock’s Beard plus componist, toetsenist, en multi-instrumentalist John Boegehold, die ook voor Spock’s Beard songs aanlevert. De band heeft een andere benadering voor wat betreft de muzikale invloeden en andersoortige songteksten. Maar het is vooral het veel zwoelere stemhgebruik van Ted Leonard die zorgt voor een verschuiving van prog naar meer moderne, melodieuze pop. Op de productie, het instrumentaal vakmanschap en de lengte van Spooky Action At A Distance – ruim een uur verdeeld over tien nummers – kun je nauwelijks kritiek uiten, maar het zijn de wijzigingen in de muzikale koers die je al dan niet als luisteraar aanspreken. Met uitzondering van de indrukwekkende epic He Once Was van ruim twaalf minuten compleet met Floydiaanse invloeden, vind ik de overige tracks ietwat te vlak en minder pakkend dan de songs op voorganger Only Passing Through. Met zo’n bezetting is het natuurlijk ook onvermijdelijk dat er gelijkenissen met Spock’s Beard opduiken. Spectaculaire fratsen op gitaar of toetsen, zoals we die van respectievelijk Neal Morse en Ryo Okumoto gewend zijn, zul je op dit album niet aantreffen. Wel instrumenten als de saxofoon, charango en de mandoline alsmede onverwachte knipogen naar ska en reggae.  Pattern-Seeking Animals biedt op dit album fris en hedendaags klinkende melodieuze muziek en het is prijzenswaardig dat het kwartet bewust probeert buiten de reeds zo vaak bewandelde paden te treden.