DIE MULDE (NL+E)

De Duitser Manuel Göttsching is al sinds beginjaren zeventig bezig met elektronische muziek (EM). Hij is een ougediende in dat genre die onder meer bekend is van zijn vele soloprojecten en natuurlijk van Ash Ra Tempel en later Ashra. Die Mulde is nu voor het eerst op cd verschenen. Het betreft opnames uit 1997 en een ruim een halfuur durende compositie uit 1981, waaraan in 2004 gitaar is toegevoegd. Het album opent atmosferisch, vergelijkbaar met albums van Klaus Schulze in de jaren zeventig. Rustig, zweverig en een graduele opbouw met sequencers en effecten, voordat mooie melodielijnen worden toegevoegd en dan zitten we inmiddels al weer ruimschoots in het tweede nummer, de titeltrack. Het derde nummer Die Spiegel doet denken aan Göttschings werk uit de late jaren zeventig: een aardige basis van sequences, maar de variatie, de opbouw en het heerlijke gitaarwerk ontbreken, waardoor de muziek toch een beetje monotoon voort dreutelt. Zerfluss daarentegen spreekt weer meer aan. Het is een gevarieerde track gelardeerd met percussie en sequencers op de achtergrond. De orkestratie wordt geleidelijk aan uitgebouwd door toevoeging van meer geluiden, waarbij onder meer een aardig wijsje wordt gespeeld door een fluitsample en daarna door het lichtvoetig geluid van een orgel. De laatste track HP Little Cry is bijna kosmisch en bevat een behoorlijk dreinerige achtergrond waaroverheen - dat dan weer wel - subtiel met gitaar wordt gesoleerd. Na ruim een kwartier (!) verandert het achtergrondgeluid en wordt de muziek ‘gewoon’ lekker rustig. Als geheel kan het nummer mij niet boeien. Het had wat mij betreft beter kunnen worden ingekort tot hooguit tien minuten. Al met al is Die Mulde geen knaller, maar wel een gewoon goed album in het EM-genre.

ENGLISH:

As far back as the beginning of the seventies, the German musician Manuel Göttsching has been engaged in electronic music (EM). Therefore he is an old hand known for, among other things, his many solo projects and of course the band Ashra (Tempel). Now Die Mulde has been released on cd for the first time. It contains recordings from 1997 and a piece which lasts for over half an hour from 1981, to which some guitar was added in 2004. The album opens atmospherically in the vein of Klaus Schulze in the seventies. The music is quiet, floating and builds up in degrees with sequencers and effects before beautiful melody lines are added. By then we are well into the second number, the title track. The third track Die Spiegel reminds me of Göttsching’s work from the late seventies: a nice basis with sequencers and effects, but the variation and the build-up as well as the lovely guitar work is missing and, as a result, the music ripples on slightly monotonously. On the other hand Zerfluss is more appealing. The varied background of sequencers and orchestration loaded with plenty of percussion is extended little by little by adding more sounds, in addition to which - among others - a funny tune is played by a flute sample followed by a light-footed organ. The last track HP Little Cry is almost cosmic, spacey with a rather whining background over which subtle guitar solos are played. Only after more than fifteen minutes does the background change and the music becomes simply nice and quiet. As a whole this piece doesn’t really fascinate me and, for my taste, it would have been better that it was shortened to no more than ten minutes. So, all in all, this is not a top-notch album, but it’s simply good, to be sure.