MENNO VON BRUCKEN FOCK

ULI KUSCH, drummer

Masterplan, Uli Kusch (12 januari 2003)
zondag, januari 12, 2003
MASTERPLAN, 2003 (NL)

Een heftig avondje 013 in Tilburg met Nostradameus, Masterplan de nieuwe band rond ex-Helloween leden Roland Grapow (gitaar) en Uli Kusch (drums) en het Noorse zangtalent Jorn Lande (ARK, Milennium, Beyond Twilight en solo) en als hoofdact, het Zweedse Hammerfall. Tijdens de verrichtingen van de Duitse metalband Nostradameus kreeg ik de gelegenheid om wat achtergrondinformatie te verkrijgen over Masterplan via een interview met de sympathieke drummer Uli Kusch.

Kun je iets vertellen over het hoe en waarom van Masterplan?

Uli Kusch: "Zowel Roland Grapow als ik hebben tijdens onze jarenlange periode in Helloween veel meer songs geschreven dan ooit op een Helloween-album terecht zijn gekomen. Songs die iets meer progressieve trekjes vertonen. Deze situatie vonden we verre van ideaal en in de zomer van 2001 spraken we daar met elkaar over met de bedoeling om onze nummers met een andere zanger los van Helloween uit te brengen. Helloween-leider Michael Weikath interpreteerde onze plannen als een motie van wantrouwen en even later vroeg hij of wij de band wilde verlaten. Wij zijn beiden muzikant in hart en nieren en het is onze broodwinning. Roland heeft een vrouw, ik een vrouw en twee kinderen, dus wat moet je anders? We zijn met ons materiaal aan de slag gegaan en we wilden absoluut een nieuwe band formeren. Die kwam er uiteindelijk in de loop van 2002. Merkwaardig genoeg kwam de naam Masterplan van een fan uit Mexico, toen we via internet om suggesties hadden gevraagd."

Hoe is de huidige line-up van Masterplan tot stand gekomen? Hebben jullie bijvoorbeeld ook aan Jeff Scott Soto gedacht, die ook diverse albums met Axel Rudi Pell opnam?

"Via Arjen Lucassen kwamen we in contact met Russell Allen, die we beide het liefst als zanger wilden hebben maar die bleek te veel verplichtingen te hebben onder meer bij Symphony X, waardoor onze band meer als project door het leven zou moeten gaan. Dat wilden we niet, dus we zochten verder. Jeff Scott Soto is een goede zanger maar niet helemaal onze smaak. Ik weet niet precies meer hoe, maar op een gegeven moment stuitten we op Jorn Lande, namen met hem de Led Zeppelin-cover Black Dog op en we waren enthousiast over het resultaat. Na enkele gesprekken zijn we overeengekomen dat hij met ons materiaal aan de slag zou gaan en we stonden perplex van hetgeen hij terugstuurde. Zijn inbreng is geweldig en ij heeft nu een gelijkwaardig aandeel in de band, ook zakelijk gezien. We hopen dat onze huidige toetsenist Axel Mackenrott en bassist Jan Eckert zullen blijven en in de toekomst ook een volwaardige positie binnen de band zullen gaan innemen. Je kunt wel merken dat het in dit wereldje een stuk gemakkelijker werkt als je uit een bekende band komt! Daar komt bij dat Roland en ik natuurlijk al lang in het vak zitten en dat is bij het zoeken naar bandleden, het krijgen van een platendeal en het werken in de studio een groot voordeel. Of we uiteindelijk gelukkig kunnen zijn met de gang van zaken zal de tijd ons leren. Het afscheid van Helloween was voor ons wel een hard gelag en het is in deze tijd van werkeloosheid maar afwachten of je de wind een beetje mee krijgt!"

Denk je dat het een nadeel is om live te spelen voordat het album uitgebracht is en wat zijn de plannen voor de nabije toekomst?

"Ideaal is het niet om materiaal te spelen dat nog weinigen kennen, maar vrijwel iedereen kent onze vorige band wel en het is nu voor ons belangrijk om ons visitekaartje af te geven. Dan is zo’n kans om met een band als Hammerfall mee te ‘liften’ natuurlijk niet verkeerd. Verder denken we dat er een goede promotiecampagne is gevoerd en onze ep Enlighten Me is al wel uitgebracht. Op dit moment hebben we een contract voor drie albums, dus voorlopig is het zoveel mogelijk optreden en werken aan het volgende album, waarvoor we overigens al voldoende materiaal hebben. Vanavond is pas ons tweede liveconcert en we hopen dat het iets minder onwennig zal zijn dan gisteren."

Het was de hoogste tijd voor Uli om de laatste voorbereidingen te treffen alvorens het podium op te gaan, dus ik haastte mij ook naar de eerste linie voor de foto’s. Het geluid was, zoals helaas wel vaker, erg matig en vlak voor het podium, maar gelukkig een stuk beter een paar meter verder de zaal in. Jorn Lande zong de sterren van de hemel en ook de rest van de band speelde een deel uit de debuut-cd met verve. De bas die Eckert tijdens de eerste paar nummers hanteerde, zag er wel fraai uit met zijn lichtgevende bizar gevormde kast, maar het geluid was bagger. Gelukkig was dit euvel verholpen toen hij overstapte op een reguliere bas. Maar liefst acht van de elf tracks van het nieuwe album werden vertolkt. Jorn Lande bewees ook met deze muziek meer dan goed uit de voeten te kunnen en hij zong nummers als Kind Hearted Light tot grote hoogte. Het publiek reageerde enthousiast maar duidelijk onwennig, behalve bij de Helloween-medley, waar men duidelijk beter bekend mee was. Een prima uur Masterplan smaakt naar meer en nu maar hopen dat Lande het langer dan twee albums bij deze heren uithoudt!

Setlist:

Spirit Never Die, Enlighten Me, Crystal Night, Heroes, Soulburn, Kind Hearted Light, Into The Light, Medley en toegift.