Yes, een van de vaandeldragers van de symfonische rockmuziek, vormde de hoofdact op het programma van het Arrow Rock Festival in het weekend van 13 juni 2004. De altijd spraakzame Rick Wakeman, die alweer enige tijd terug is op in het vertrouwde Yes-nest, was bereid om een aantal interviews te geven maar die moesten dan wel zodanig worden ingepast dat hij, enkele andere Yes-leden en Fish de voetbalwedstrijd Engeland-Frankrijk konden zien. Je weet wel, die dramatische 1-2 uitslag met een ruststand van 1-0. Vandaar dat slechts de rust in deze wedstrijd overbleef voor een kort gesprek met het inmiddels 55 jaar oude toetsenfenomeen.
Rick, het lijkt wel of je met Yes een soort haat-liefdeverhouding hebt. Dan erin en dan er weer uit. Je hoeft het toch niet meer voor je levensonderhoud te doen, neem ik aan?
"Da’s een goeie! Was het maar waar dat ik kon rentenieren! Nee, ik heb altijd elke cent die ik verdiende opgemaakt en bovendien hebben de drie scheidingen me ook het nodige gekost. Zo ben ik bij de laatste scheiding mijn huis in Engeland kwijt geraakt en woon ik - als ik tenminste niet op tournee ben) - in mijn vakantiehuis op Tenerife. Verder ben ik per saldo eigenlijk maar twee keer echt zelf uit Yes gestapt. Vanwege de muzikale richting die de anderen op wilden na Tales From Topgraphic Oceans, samen met Jon Anderson rond 1980, dus die ‘uitstap’ telt eigenlijk niet mee, en na de Union-tour wilde het management verder met in de bezetting Trevor Rabin en Tony Kaye in plaats van met Steve Howe en mij. Er was dus geen sprake van dat ik toen ben weggelopen! Ook weer vanwege management gerelateerde problemen ben ik opgestapt na Keys To Ascension. Nu liggen de zaken anders. Echt grote strubbelingen hebben we onderling nooit gehad. We zijn ouder en ik hoop wijzer en Yes heeft sinds jaren nu eindelijk een degelijk management, dus ik zie de toekomst met vertrouwen tegemoet!"
Hier op het festivalterrein ligt je nieuwe album Wakeman Revisited. Wat kun je daarover vertellen?
"O, is dat hier ook verkrijgbaar? Ik wist niet eens dat ze hem nu ook in Europa hadden uitgebracht! Revisited is een, naar mijn bescheiden mening, zeer goede, compilatie die in de VS is uitgebracht en het daar verrassend goed deed. Het zijn bestaande nummers die ik grondig heb bewerkt, maar afzonderlijk ook op andere albums zijn verschenen."
Out There was je laatste echte studioalbum uit 2003 dat in de categorie progressieve rock thuishoort. Op het album is een hoofdrol weggelegd voor Damian Wilson (ex-Landmarq, ex-Threshold, Star One). Waarom een meer rock georiënteerd album? Hoe verliep de samenwerking met Damian?
"De reden dat dit album wat steviger klinkt, is dat ik weer eens een rockalbum wilde maken. Damian Wilson? Mm, er zijn weinig mensen in de muziekbusiness met wie ik problemen heb of heb gehad, maar Damian is er één van. Op de vooravond van de tournee ter promotie van Out There met het New English Rock Ensemble kreeg ik een telefoontje dat hij het niet zag zitten en daarom afhaakte. Later hoorde ik overigens dat hij zoiets vaker heeft geflikt, dus tenzij varkens leren vliegen, zal ik echt nooit meer met Damian samenwerken! De tournee is overigens wel gewoon doorgegaan en Ashley Holt heeft me uit de brand geholpen. Dat heeft-ie fantastisch gedaan. Afgezien daarvan moet ik wel zeggen dat ik bijzonder tevreden ben over Damians prestaties op het studioalbum."
Met name in de UK maar ook in de VS ben jij behalve als toetsenist ook zeer populair als tv-persoonlijkheid. Hoe is dat zo gekomen? Heb je wel eens overwogen om daar je bestaan van te maken?
"Al zo’n twintig jaar geleden werd ik een keer gevraagd om bij een tv-programma te gast te zijn. Naderhand bleek, dat invloedrijke criticasters mij nogal geestig vonden en na nog zo’n gastoptreden werd me gevraagd meer werk voor televisie te gaan doen. Uiteindelijk werden dat quizzen, maar ook mijn ‘one man show’ is hieruit voort gekomen en later kwamen er ook andersoortige programma’s waaronder de serie ‘Grumpy Old Men’ die momenteel nog loopt. Inderdaad zou ik met dit werk een goede boterham kunnen verdienen, maar ik vind muziek maken nu eenmaal nog leuker! Ik ben erg bevoorrecht om steeds maar weer dat te doen wat ik leuk vind en niets anders."
Eind 2002 kwam er een prachtige plaat uit van jou met Dave Cousins, een oude bekende. Vanwaar deze mini Strawbs-reünie?
"Oh Ja, Hummingbird! Over toeval gesproken! Ik kwam Dave Cousins tegen in een supermarkt. We moeten ten slotte allemaal boodschappen doen, en hij vroeg me of ik tijd had, want hij had een aantal songs liggen, waarbij hij wel wat hulp kon gebruiken. Ik ging met hem mee en we gingen vrolijk aan de slag en toen we een aantal drankjes en veel muziek verder waren zei Dave tegen me: "Rick, ik geloof dat we samen een heel album hebben!" Uiteindelijk is met wat bijschaven en met de hulp van diverse gastmusici, zoals Ric Sanders op viool en Chas Cronk op bas, is het album Hummingbird tot stand gekomen (met artwork van Rick’s huidige vriendin Alina Bencini, MvBF)."
Ben je van plan om nog iets met je zonen Oliver en Adam te gaan doen?
"Ik zou wel willen, maar ik vrees dat de verplichtingen van ons alle drie dat de eerstkomende tijd niet toestaan. Adam tourt momenteel met Black Sabbath, Oliver is bezig met diverse soloprojecten en zelf ben ik uiteraard druk met van alles en nog wat en bovenal met Yes!"
Discografie (selectief):
Piano Vibrations (1971)
The Six Wives Of Henry VIII (1973)
Journey To The Centre Of The Earth (1974)
The Myths And Legends Of The Round Table (1975)
Lisztomania (1975)
No Earthly Connection (1976)
White Rock (1977)
Criminal Record (1977)
Rhapsodies (1979)
The Burning (Soundtrack, 1981)
1984 (1981)
Rock ‘N’ Róll Prophet (1982)
G’ole! (1983)
Cost Of Living (1983)
Crimes Of Passion (1984)
Live At Hammersmith (1985)
Silent Nights (1985)
Country Airs (1986)
The Family Album (1987)
The Gospels (1988)
The Word And The Gospels (1988)
Time Machine (1988)
A Suite Of Gods (1988)
Zodiaque (1988)
See Airs (1989)
Black Night At The Court Of Ferdinand IV (1989)
In The Beginning (1989)
Phantom Power (1990)
Night Airs (1990)
Aspirant Sunrise (1991)
African Beach (1991)
Softsword (1991)
2000 AD Into The Future (1991)
The Classical Connection (1991)
Aspirant Sunshadows (1991)
The Classical Connection 2 (1992)
The Heritage Suite (1993)
No Expense Spared (1993)
Unleashing The Tethered One 1974 (1993)
Prayers (1993)
Wakeman With Wakeman (1993)
Wakeman With Wakeman Official Bootleg (1993)
Live On The Test (1994)
Wakeman With Wakeman Live (1994)
The Piano Album (1995)
Almost Live In Europe (1995)
The Private Collection (1995)
Visions (1995)
The Seven Wonders Of The World (1995)
Rick Wakeman In Concert (1995)
Romance Of The Victorian Age (1995)
Cirque Surreal (1995)
The Word And Music (1996)
Fields Of Green (1996)
The New Gospels 1 (1996)
Can You Hear Me? (1996)
Vignettes (1996)
Fields Of Green ’97 (1997)
Tribute (1997)
Simply Acoustic - The Music (1997)
Themes (1998)
Stelle Bianca Alla Corte De Re Fernando (1999)
Return To The Centre Of The Earth (1999)
Wheite Rock II (1999)
Thet Natural World Trilogy (1999)
The Art In MUsic Trilogy (1999)
Oficial Live Bootleg (1999)
Morning Has Broken (2000)
Rick Wakeman Live In Concert (2000)
Preludes To A Century (2000)
Christmas Variations (2000)
Chronicles Of Man (2000)
Out Of The Blue (2001)
Classical Variations (2001)
Two Sides Of Yes (2001)
The Missing Half (2002)
The Wizard And The Forest Of All Dreams (2002)
Hummingbird (met Dave Cousins, 2002)
The Yes Piano Variations (2002)
Two Sides Of Yes Volume 2 (2002)
Treasure Chest 8 ‘Stories’ (2002)
Treasure Chest 7 ‘Journey’ (2002)
Treasure Chest 6 ‘Medium Rare’ (2002)
Treasure Chest 4 ‘Almost Classical’ (2002)
Treasure Chest 2 ‘The Oscar Concert’ (2002)
Treasure Chest 5 ‘The Mixture’ (2002)
Out There (2003)
Out There – The Movie (dvd,2004)