LANVALL, Arcana

Edenbridge is de melodieuze gothicmetalgroep rond de Oostenrijker Lanvall (Arne Stockhammer), de voormalige gitarist van Gandalf. De cd Arcana was voor mij reden genoeg om naar het concert in Hardenberg te gaan op 18 mei 2002, waar Edenbridge als support-act van de pure metalband Metalium het podium betrad. Deze laatste band valt buiten het bestek van de symfonische en progressieve rockmuziek en zal daarom onbesproken blijven. Mede door de magere promotionele activiteiten rond dit concert waren er slechts enkele tientallen mensen komen opdagen. Edenbridge speelde een uur vol met muziek van hun eerste cd Sunrise In Eden en uiteraard vooral van Arcana. Ondanks het gemis aan een toetsenman werden de gespeelde nummers met behulp van de nodige hulpmiddelen moeiteloos neergezet, waarbij de dubbele gitaarpartijen uiteraard nadrukkelijker uit de verf kwamen dan de wat ondergesneeuwde ‘toetsen uit een doosje’. Zangeres Sabine Edelsbacher maakte indruk met haar typische zangstem, die zonder enige scholing - zoals ze me na het concert vertelde - toch van hoge kwaliteit blijkt te zijn en het midden houdt tussen ‘gewone zang’ en een sopraan zoals we kennen van bands als Nightwish en After Forever. Zoals te verwachten viel ging naast blikvanger Sabine de meeste aandacht uit naar gitarist Lanvall die vrijwel alle solopartijen voor zijn rekening nam. De set bestond grotendeels uit uptempo nummers, gezien de hoofdact ook logisch en ze klonken live wat steviger dan op de albums. De band gaf een een degelijk concert die - naar ik verwacht - nog wel hoger op de muzikale ladder zal kunnen klimmen, maar eigenlijk niet thuishoort op het podium van een pure heavy metalband. Ik had overigens wel liever een echte toetsenist gezien! Na afloop van het concert kreeg ik de gelegenheid om uitgebreid met gitarist en componist Lanvall te praten over Edenbridge.

Lanvall, welkom in Nederland! Vind je het niet triest dat er zo weinig mensen zijn gekomen?

"Natuurlijk is dat jammer, maar we hebben ook in Duitsland hetzelfde verschijnsel gezien. Mede door de matige promotie was het daar niet anders. Bovendien is de combinatie Metalium en Edenbridge niet de meest gelukkige. We hadden liever met Rhapsody gespeeld, maar ja, dat ging nu eenmaal niet. Enkele jaren geleden speelden we in het voorprogramma van Nightwish. Dat was geweldig! Zij trekken inderdaad nu overal volle zalen. Overigens hecht ik niet zo heel veel waarde aan slechte bezoekersaantallen. Je hebt nadien altijd wel een leuke babbel met iemand, je maakt contacten, je naamsbekendheid neemt toe, dus het is voor ons altijd de moeite waard."

De muziek die je nu speelt lijkt nog al ver af te staan van je soloalbums en je manier van spelen bij Gandalf. Hoe is dat zo gekomen?

"Ach, ik speelde ook op de middelbare school al in een metalbandje. Ondanks de vele jaren pianoles bleek de gitaar toch mijn voorkeur te hebben. Ook in de periode dat ik bij Gandalf speelde en soloalbums opnam, had ik al heel wat nummers liggen in het genre dat we nu spelen. In eerste instantie ben ik na de middelbare school economie gaan studeren, maar ik kwam er al snel achter dat ik dat veel te saai vond. Ik wilde eigenlijk liever de muziek in. Ik kreeg via via te horen dat er in Wenen een gitaarcursus door Amerikaanse topgitaristen werd gegeven. Dankzij vooral mijn grootvader, maar ook met medewerking van mijn ouders ben ik daar heen gegaan en ik heb er erg veel opgestoken. Dat was ook het moment dat ik zeker wist dat ik in die richting verder wilde."

Hoe is Edenbridge tot stand gekomen en vanwaar die naam?

"Midden jaren negentig was ik al bezig met een project dat Cascade heette. Kurt Bednarsky, onze huidige bassist was daar ook al bij betrokken, evenals drummer Roland Navratil. Sabine speelde toentertijd als gitariste en achtergrondzangeres bij een metalcoverbandje. Toen we haar vroegen of ze belangstelling had om bij ons te komen zingen, zei ze ‘ja’ en zo was de eerste line-up compleet. De naam Edenbridge vond ik gewoon mooi. Het is de naam van een bestaand dorpje in Engeland en bovendien vond ik ‘brug naar Eden’ wel zo aardig. In het begin hebben we veel steun gehad van Gandalf. Onze eerste cd Sunrise In Eden - althans het prototype ervan - is ook in zijn studio opgenomen. Deze oerversie hebben we naar een aantal platenlabels gestuurd en daardoor zijn we bij Massacre Records terecht gekomen. Daar vonden ze het beter om met de release van ons debuut te wachten tot najaar 2000, terwijl de plaat eigenlijk al een jaar klaar was! Bij Massacre hebben we een contract voor vier albums en dan zie ik wel weer verder. Hopelijk zit er dan meer in het vat voor ons, want met name de export levert niet echt veel op, terwijl we in Zuid-Amerika en Japan, maar ook in Duitsland toch aardig goed verkopen."

Zo te zien draait Edenbridge vooral om jou. Wat is de invloed van de rest van de band? Zijn jullie al full-time met muziek bezig en wat zijn jullie plannen voor de naaste toekomst?

"Ik schrijf alle muziek, teksten en doe de productie dus je mag wel zeggen dat het grootste deel van het werk door mij gebeurd. Verder is het zo dat ik de songs zodanig in mijn kop heb zitten dat ik precies weet hoe ik iets wil laten klinken, of het nu de toetsen, bas, drums of zang betreft. In het algemeen neem ik de basismelodie zelf op en schrijf vervolgens alle partijen volledig uit en stuur ze de andere bandleden toe. Daarna, als iedereen zijn partij beheerst, gaan we de repeteren. Sabine en ik wonen in Linz, drie andere leden in Wenen, zo’n 200 km verderop, dus dagelijks oefenen is er voor ons niet bij! De overige leden hebben naast Edenbridge gewoon een baan. Ikzelf word nog steeds financieel ondersteund door mijn grootvader, maar het lijkt erop dat dat de langste tijd gehad heeft. Eigenlijk wil ik ook het liefst in Oostenrijk blijven, ik hou van mijn land, ook al is de belangstelling voor onze genre muziek misschien wat minder. Wat de naaste toekomst betreft, werken we aan onze derde cd natuurlijk en verder aan de weg timmeren door veel op te treden!"

Op de plaat zijn er nogal wat toetsen te horen, waarom live geen toetsenist?

"Goede vraag. Het is eigenlijk misschien wel erg vreemd, want uit het buitenland zijn er sollicitaties uit alle windstreken gekomen maar in Oostenrijk zelf is er geen geschikte toetsenist te vinden, vandaar dus tapes. Zoals ik al zei, repeteren is voor ons zo al problematisch genoeg en geld om een toetsenist over te laten komen voor zowel opnames als repetities hebben we niet! Verder vind ik op de bühne een tweede gitarist minstens zo belangrijk vanwege de power en het feit dat ik vind dat er gewoon heel veel stukken tweestemmig met gitaren gespeeld moeten worden, die zelfs niet door een heel goede toetsenist gespeeld kunnen worden."

Heb je behalve je drukke werkzaamheden voor Edenbridge nog een gezinsleven?

"Jazeker! Sabine Edelsbacher is mijn huidige levensgezellin! Ze is dus zowel mijn partner als een belangrijk lid van de band."

Onder dankzegging voor dit interview daalde ik af naar het podium alwaar datzelfde handje vol mensen de luidruchtige verrichtingen van Metalium gadesloeg.