VESTZAKTHEATER, Enschede. support-acts: DISTANCE & PLUWIN

Bijna vier jaar na de heruitgave van het album No Pictures en de liveshow op Progfarm, blijkt dat de Nederlandse symfoband Lady Lake bestaande uit Fred Rosenkamp (gitaar),  Jan Dubbe (drums) en Leendert Korstanje (toetsen) nog steeds bestaat. Behalve het optreden tijdens de Gentle Giant-meeting (GORGG), was dit het eerste optreden voor publiek in jaren. Het bleek ook tevens een optreden in het kleinste zaaltje waar ik ooit ben geweest, namelijk het Vestzaktheater in Enschede met zo’n 60 zitplaatsen, die op deze avond voor de helft waren gevuld.

Eerst speelde de band Distance, die wat doet denken aan de Noorse band White Willow. De band heeft een aparte bezetting met een zangeres, cello, drums en toetsen, maar het geluid was niet altijd zuiver. Vervolgens Pluwin met een bezetting van akoestische gitaar, drums, toetsen, viool en zang. Instrumentatie-technisch kwam deze band een stuk beter uit de verf. Zanger Jurgen Houwers zingt zijn teksten in het Nederlands, de muziek heeft door de viool en toetsen raakvlakken met symfo.

Daarna speelde hoofdact Lady Lake een set, dat voor de helft was gevuld met werk van de heruitgave van het album No Pictures en verder nog onuitgebracht werk, zoals Wet Sounds, The Untold Want en Ford Theatre. Ik ben zeer benieuwd naar het aangekondigde nieuwe album, maar volgens drummer Jan Dubbe kan het nog wel even duren voor het zover is. Het trio speelt aansprekende symfo die enigszins vergelijkbaar is met Camel en de Nederlandse band Odyssice, maar men mist de routine van het vaker live optreden. De ode aan Gentle Giant met No More Gentle Treatment en een stukje uit Three Friends mochten er zijn. Persoonlijk hoop ik dat die nieuwe plaat er snel komt en dat Jan, Fred en Leen doorgaan, liefst versterkt met een ‘echte’ bassist.