MENNO VON BRUCKEN FOCK

PODIUM, Hardenberg, support-act ORPHANAGE

ANATHEMA
ANATHEMA, 2003-05-25 (NL)
zondag, mei 25, 2003
Anathema viert tienjarig jubileum in Nederland

Om hun tienjarig jubileum te vieren als internationale band viel Podium Hardenberg de eer te beurt om gastheer te mogen zijn van de Liverpoolse formatie Anathema. De naam betekent ‘gruwel’ en werd verzonnen door ex-zanger Darren White. De moeilijk te plaatsen, wat donkere maar stevige muziek spreekt echter steeds meer mensen aan gezien de groeiende populariteit. De redelijk gevulde, maar zeker niet volle zaal werd eerst opgewarmd door de Utrechtse formatie Orphanage. De muziek van deze band leunt tegen de metal aan en steunt op het zeer stevige gitaarwerk van Guus Eikens, terwijl de gruntstem van George Oosthoek een tegenwicht vormt voor de ietwat schuchtere, frele zang van Rosan van der Aa in de melodieuzere stukken. Een degelijk optreden maar een muzikale stijl die niet tot mijn favorieten behoort.

De heren van Anathema daarentegen speelden de spanningen van de afgelopen periode goed van zich af. Die spanningen bestonden uit perikelen rond de bezetting en met name het al dan niet aanblijven van gitarist-componist Danny Cavanagh. De drie broers Vincent Cavanagh (zang, gitaar), Jamie Cavanagh (bas) en Danny (zang, gitaar) stonden samen met John Douglas (drums) en Les Smith (toetsen) weer op het podium en zij speelden een krappe twee uur vol met een bloemlezing uit verschillende albums. Het belangwekkendste onderdeel werd gevormd door de tracks van het laatste album A Fine Day To Exit plus twee gloednieuwe nummers als slotstuk, waarbij beurtelings Vincent achter Johns keyboard plaatsnam en Danny achter die van Les. De setlist bestond uit Fragile Dreams, Release, Pityless, Forgotten Hopes, Destiny, Pressure, Angelica, Judgement, Panic, One Fine Day To Exit, Temporary Peace, A Dying Wish, Inner Silence, One Last Goodbye, Empty Spaces, Closer en Flying.

Anathema moet het hebben van sfeervolle composities, want het zijn noch virtuoze instrumentalisten, noch virtuoze zangers. De sfeer in de zaal was echter prima en de uitstraling en het gevoel waarmee men speelde, maakte dit concert tot een memorabele gebeurtenis. Hopelijk speelt de band komend jaar minstens even goed.