Wat doe je op een wat sombere winteravond als symfoliefhebber van gevorderde leeftijd als je - liefst niet te ver uit de buurt - eens een wat pittiger concert wilt bezoeken en je muzikale blik wilt verruimen? Juist ja, dan ga je dus bijvoorbeeld naar Hengelo als je uit Almelo komt en je bent nieuwsgierig wat een band als After Forever er live van terecht brengt, zeker na het uitkomen van het ruimschoots de hemel in geprezen Decipher, het vervolg op debuut Prison Of Desire. Na een heftig, maar zeker niet onverdienstelijk voorprogramma van metalband We, The Gods was het al laat in de avond toen After Forever het podium betrad.
Ik had dit gezelschap al eerder op Bospop aan het werk gezien, toen als opener en gevolgd door ‘stalgenoot’ Within Temptation. Dat concert had toen een positieve indruk bij me achtergelaten. Vanavond duurde de set, inclusief twee korte toegiften, ‘slechts’ anderhalf uur en er werden uiteraard veel stukken van Decipher gespeeld, zoals Monolith, Pledge 1 & 2, Emphasis, Estranged, Wings Of Illusion, Intrinsic, The Key en Beyond Me. De overige stukken kwamen van Prison of Desire. Zoals te verwachten viel was het stevige muziek, maar wel melodieus met heavy gitaarwerk en onopvallende orkestrale bijdragen van toetsenist Jack Driessen. Verder een goedgemutste en - wat belangrijker was - en prima zingende Floor Jansen. Deze jongedame beschikt over een prachtige sopraanstem en met haar uitstraling bereikte ze het redelijk goed gevulde zaaltje met groot gemak. Ook de beide heren gitaristen, die samen met Floor verantwoordelijk zijn voor de meeste composities, speelden hun partijen strak. Toch miste ik wat bij dit concert. Wat mij betreft beheersen de heren hun instrument prima, maar krijgen of nemen ze bewust onvoldoende ruimte. Alles staat bij After Forever in het teken van de stem van Floor en het orkestrale totaalgeluid. De composities, de variatie en de meer ‘geschoolde’ teksten compenseren echter veel.
Conclusie: ik was getuige van een niet al te lang, maar wel degelijk optreden met een redelijk goede geluidskwaliteit van een band met potentie. Kanttekening mijnerzijds is wel dat het orkestrale totaalgeluid wel het risico van verveling in zich draagt. Naar mijn smaak zou af en toe een uitstapje of een lekkere solo niet misstaan en aan de gebodene kwaliteit nog iets kunnen toevoegen.