MENNO VON BRUCKEN FOCK

LUCKY & CO, Rijssen: support-act JOHN WESLEY

PORCUPINE TREE
PORCUPINE TREE, 2003-04-18 (NL)
LUCKY & CO
vrijdag, april 18, 2003

De nog steeds aan populariteit winnende band Porcupine Tree, rond zanger-componist en gitarist Steven Wilson met onder anderen Richard Barbieri (toetsen, ex-Japan) in de gelederen is geregeld te zien en te horen in Nederland. Aan Lucky & Co in Rijssen is die eer weggelegd voor het laatste concert als hoofdact van Porcupine Tree van hun In Absentia Tour.

De goed gevulde zaal werd eerst ‘opgewarmd’ door John Wesley, de aan de band toegevoegde gitarist, die een aantal songs akoestisch vertolkte. Met alle respect, maar ik deel de mening van degenen die dit soort voorprogramma’s overbodig vinden. Uiteindelijk kwam na een ruime pauze Porcupine Tree met de blootsvoets optredende Steven Wilson, die beloofde er ‘something special’ van te maken en Richard Barbieri, die aols altijd stoïcijns achter zijn toetsenborden en computer stond. De set bevatte vrij veel snellere en hardere nummers, waardoor met name de fans van Pink Floyd er wat bekaaid vanaf kwamen. Het gebodene was geluidstechnisch ruim voldoende, maar het gemis van al die mooie, slepende nummers en het feit dat het gezelschap toch meer plichtmatig dan superenthousiast voor dat laatste concert bezig was, viel mij toch wel wat tegen.

De standaardlengte van zeven kwartier optreden werd maar net gehaald. De nummers werden weliswaar dankzij de extra gitaar vlekkeloos en krachtig gespeeld, maar gedurfde solo’s of experimenten waren er niet bij. Zoals te verwachten, werden veel nummers van In Absentia gespeeld. Bij gebrek aan een setlist meen ik dat de volgende nummers zijn gespeeld: Blackest Eyes, Sound Of Kluzak, Gravity Eyelids, Strip The Soul, Wedding Nails, Heart Attack In A Lay-By en Trains (alle van In Absentia) en verder Even Less, Pure Narcotic, Hate Song, Russia On Ice, Waiting, Shesmovedon en Tinto Brassi.

Het is niet altijd zo dat concerten aan het eind van een tournee minder goed zijn, maar in dit geval denk ik dat een revanche van Porcupine Tree in het najaar op z’n plaats zou zijn, want alleen goed maar ongeïnspireerd is voor deze band niet goed genoeg!