MENNO VON BRUCKEN FOCK

CONCERTGEBOUW DE VEREENIGING, Nijmegen

BLACKMORE'S NIGHT
BLACKMORE'S NIGHT, 2012-07-11 (NL)
Nijmegen, De Vereeniging
woensdag, juli 11, 2012

Een primeur voor uw correspondent! Als rechtgeaarde fan van Deep Purple moest ik de drijvende kracht achter die band een keer aan het werk zien in zijn huidige hoedanigheid als minstreel van Blackmore's Night. De smaakmaker van de band is uiteraard Candice Night. Niet alleen is zij een aantrekkelijke persoonlijkheid, maar ze is ook nog eens begiftigd met een mooi stemgeluid.

Het decor op het podium was aangekleed met stro, namaakstenen en klimop zodat je je in een sobere kasteeltuin waande. Het gezelschap bestond verder uit een bassist, toetsenist, drummer, violiste, achtergrondzangeres en fluitist. De lichtshow was vrij sober en zoals gebruikelijk stond de maestro zelf nauwelijks in het licht. De eerste rang was gereserveerd voor fans in middeleeuwse kleding; de bovenverdieping van concertzaal De Vereeniging was gesloten. De sfeervolle ambiance en het perfecte geluid compenseerde de toch wat simpele deuntjes en het hoge meeklapgehalte  en helaas bleek het wachten op het moment dat Ritchie Blackmore zijn Stratocaster zou pakken tevergeefs te zijn. De stergitarist beperkte zich tot de mandola, de akoestische gitaar en de hurdy gurdy, maar de elektrische gitaar bleef aan de kant zelfs bij nummers waar hij op de studioversie magistraal tekeer ging. De grootmeester beperkte zich met niet al te moeilijk spel en het geregeld dingen influisteren bij zijn ega, wat eerlijk gezegd meer op instrueren leek. Het paar heeft thans twee kinderen waarop Candice maar wat trots bleek te zijn en blijkt ook als soloartiest op de deur van het platenkopend publiek te kloppen. De setlist was overigens op veel punten gelijk aan de zojuist uitgebrachte dvd. Wel aardig was de uitvoering van de prachtige Deep Purple song Soldier of Fortune die Blackmore samen met zanger David Coverdale schreef.

Zo bleef ik met gemengde gevoelens achter: enerzijds was het een sfeervolle avond zonder complexe, maar wel prachtig uitgevoerde volksmuziek; anderzijds had ik toch graag een glimp gezien van Ritchie Blackmore, de geweldenaar die ooit Deep Purple naar wereldfaam bracht en zijn band Rainbow naar internationale roem leidde.