In het kleine en helaas niet helemaal gevulde ATAK waren maar liefst drie optredens. Als eerste Danny Cavanagh, de kort gekapte zanger-gitarist van Anathema, die met behulp van wat elektronische snufjes zichzelf tot in drievoud op zijn gitaar en eenmaal op toetsen begeleidde. Dat hij ook kan zingen, bewees hij nadrukkelijk en dat Anathema’s muziek een forse dosis invoeden van Pink Floyd, bleek uit zijn hommage aan deze band met maar liefst twee nummers waaronder afsluiter Comfortably Numb.
Cavanagh was zeer zeker de moeite waard en dat gold ook voor Xystus, de talentvolle band uit Den Bosch, die een fraaie uitvoering gaf van het uitstekende album Receiving Tomorrow. De geluidskwaliteit was weliswaar niet subliem. Toch bracht Xystus een prima nieuw nummer ten gehore, namelijk Resurrection Of Chaos) en zelfs een housenummer van DJ Paul Elstak te weten Rainbow In The Sky. Dat nummer wist de band om te bouwen tot een sublieme metalversie. Xystus houdt een grote belofte voor de toekomst in.
Als laatste speelde Autumn, dit keer niet als support van After Forever maar als headliner. Ook bij Autumn was het geluid niet optimaal, maar er viel genoeg te genieten. Zangeres Nienke de Jong had wel wat moeite om boven het geweld van de mannen in de band uit te komen. Met Summer’s End speelde men een goede opvolger van Lust, maar toch ben ik bang dat Autumn, hoe sympathiek ook, moeite zal hebben om in de voetsporen te treden van The Gathering, Within Temptation, After Forever en Epica.
De setlist bevatte de volgende nummers: Gallery Of Reality, The Witch, The Coven, Summer’s End, Silent Madness, Lifeline, Green Angel, Mirrors Magic Night, This Night, Premedicated Dying, Whispering Secrets, Who Has Seen en Rest Of My Days.
Toch alles bijeen best een aangenaam avondje daar in Enschede!