LUCKY & Co, Rijssen, support-act: PENDRAGON (akoestisch)

Met de cd Contagion die al een paar maanden uit is en een nieuwe ep op komst, deed Arena tijdens haar Europese tour een aantal concerten in Nederland met in het voorprogramma Nick Barett en Pete Gee van Pendragon die een half uurtje akoestische muziek uit het rijke Pendragon repertoire brachten, zoals And We’ll Go Hunting Deer, Paintbox, The King Of The Castle part 2, Dark Summer’s Day, The Voyager en The Beatles-cover All You Need Is Love. Met name Dark Summer’s Day - mijn toenmalige kennismaking met Pendragon negentien jaar eerder - vond ik sterk.

Even wisselen en rond half negen klonken de eerste klanken van Contagion op een zeer beschaafd volume mag ik wel zeggen. In tegenstelling tot de toezegging tijdens het recente interview werd Contagion jammer genoeg niet in zijn geheel gespeeld. On The Box, Tsunami en het prachtige Mea Culpa ontbraken, maar daarentegen was er wel een bloemlezing uit het andere repertoire met Serenity, Chosen, Double Vision, The Hanging Tree, Breathe, The Butterfly Man, Enemy Without, Solomon, Jericho, Crying For Help VII en Crack In The Ice. Zanger Rob Sowden bediende zich van diverse attributen om zijn theatrale uitstraling nog meer te accentueren. John Mitchell, zoals gewoonlijk blootsvoets, speelde zijn partijen indrukwekkend en ook bassist Ian Salmon - helaas zonder de naar verluidt defecte Rickenbacker - speelde vlekkeloos, zelfs toen zijn draagriem brak, kon dat hem het doorspelen niet beletten! Clive Nolan, die toch wat beter op zijn gewicht moet letten, was als vanouds natuurlijk weer heerlijk bezig met de ene vette orkestratie na de andere, afgewisseld met krachtig solowerk en Mick Pointer. Hij is volgens velen geen geweldige drummer, maar bij mij kon hij geen kwaad doen. Zijn drumwerk was sober, maar strak en gedoseerd. Rob Sowden kan duidelijk beter uit de voeten met het nieuwere materiaal, dat meer op zijn stembereik lijkt te zijn aangepast, want voortdurend hoog blijft voor hem lastig. In elk geval is duidelijk dat Arena nog steeds groeit en ook hun laatste troef moeiteloos live kan spelen. Ik hoop dat de band zo doorgaat en dat veel bands een voorbeeld nemen aan dit concert: een goed uitgebalanceerd, mooi en vol geluid hoeft niet snoeihard te zijn!
 
Overigens ben ik van mijn leven nog niet naar een rockconcert mét support-act geweest dat al om 22.15 uur was afgelopen, maar ook dat beviel me helemaal niet slecht: op tijd thuis is ook wel eens prettig.