De bekende naam die verbonden is met dit Nederlandse gezelschap is Bertus Borgers (zang/sax/fluit en -ik neem aan- ook mondharmonica). Samen met Bonki Bongaerts (orgel/piano), Broer Bogaart (drums), Eric Lintermans (gitaar) en Tom Fautubun (bas) maakte deze band rockmuziek met een flinke portie soul, funk en blues. De naam werd destijds verzonnen vanwege hun zeer schuchtere roadie genaamd Albert. Een vergelijking met Soft Machine gaat niet echt op want daar zijn naar mijn bescheiden mening de psychedelische invloeden te gering voor. Deze bezetting (1970-1973) maakte slechts twee albums. Slechts één hitje scoorde de band: Wild Sensation. Borgers speelde daarna o.a. met Golden Earring en Herman Brood en vormde daarna Sweet d'Buster met Robert Jan Stips (Supersister/Nits) en werd uiteindelijk naast zijn muzikale loopbaan directeur van de Tilburgse Rockacademie. De uitstekende geluidskwaliteit is zeker ook de verdienste van producer Peter 'Kom Van Dat Dak Af' Koelewijn. Orgel en piano zijn ondersteunend voor de wat rauwe stem en vooral de sax van Borgers en de lekkere gitaarsolo's van Lintermans. Speciale vermelding verdienen de twee lange tracks Did You Really Find Somebody? en Woman waar naast genoemde invloeden toch ook zeker vroege progressieve elementen zijn te ontwaren. Meer heavy klinkt het bluesrock georiënteerde Electronic Baby, dat overeenkomsten vertoont met When The Music's Over van The Doors en Bantal komt erg in de buurt van de muziek van tijdgenoten Solution. De swingende muziek klinkt ook vandaag de dag nog prima en deze 180 gr releases met fraaie klaphoezen zijn smullen geblazen voor vinylliefhebbers.