A TWIST IN THE MYTH

De gemiddelde score van de Duitse symfonische speedmetalformatie Blind Guardian staat tot nu toe op één album per twee jaar, al hebben we dit keer vier jaar moeten wachten op de opvolger van A Night At The Opera (2002). Soms is de muziek op de nieuweling A Twist In The Myth rustig en buitengewoon mooi en symfonisch, zoals in Skalds & Shadows, maar meestal ratelen de dubbele basdrums er 'vrolijk' en vreselijk afmattend op los en gaat de zang van Hansi Kürsch geregeld over de top. De koortjes doen wat aan Queen denken en dat geldt soms ook voor het gitaarwerk. De composities steken vernuftig in elkaar en de variatie is beslist groter dan op het vorige album. Ondanks het vaak moordend hoge tempo is er toch ruimte voor subtiele overgangen of mooie tempowisselingen, maar naar mijn smaak te weinig. Er staan zowaar passages op die eerder aan Blackmore’s Night doen denken dan aan speedmetal! Sommige refreinen zijn wel erg mooi en pakkend, maar meestentijds is de muziek volledig dicht geplamuurd, maar dat is nu eenmaal de stijl van de Duitsers. De opening This Will Never End is daar een prima voorbeeld van. De orkestraties die geregeld opduiken, geven de doorgaans zeer heftige muziek nog wat meer bombast en onderscheiden de band van de ‘normale’ speedmetal. A Twist In The Myth behoort valt buiten het hokje progressieve rock, maar voor de lezers die van heavy en snel houden is het wellicht een luisterbeurt waard, want in het speedmetalgenre is dit beslist een goede plaat.