MENNO VON BRUCKEN FOCK

SONGS FROM THE BILSTON HOUSE

Artiest / Band: 
MANNING (2007)
MANNING - SONGS FROM THE BILSTON HOUSE

Songs From The Bilston is het tiende album van de Britse multi-instrumentalist Guy Manning. De man is de afgelopen acht jaar dus best productief geweest, zeker als je bedenkt dat hij ook nog een achtenswaardig lid is van The Tangent. Op de nieuwe cd staat ruim 67 minuten muziek in het traditionele symfogenre, maar in tegenstelling tot de beginjaren zeventig, zijn er meer invloeden van (soft)jazz en folk, wat onder meer tot uiting komt doordat violist Ian Fairbairn meespeelt. Een ander verschil is dat de doorgaans slepende gitaarsoli nagenoeg ontbreken op dit album. De saxofoon van Laura Fowles en de fluit van Steve Dundon komen als solo-instrumenten nadrukkelijker naar voren. Medeproducer en gasttoetsenist is Andy Tillison (The Tangent), die ook al op eerdere albums zijn medewerking verleende. De akoestische gitaar in Lost In Play komt op mij niet helemaal zuiver over en de zang van Manning moet je aanspreken; daar zit voor mij toch een pijnpunt. Gelukkig staan er ook prachtige, instrumentale passages op Songs From The Bilston, zoals Antares, maar de zang en de composities zijn wat minder pakkend dan op sommige van zijn vorige albums. Juist als sommige tracks spannend en symfonisch beginnen te worden, is er vaak sprake van muzikale wendingen richting pop of folk en hoor je vooral de singer-songwriter Guy Manning. Zo is op Pillars Of Salt de invloed van The Beatles behoorlijk aanwezig, maar het bevat ook een dominant door orgel beheerst instrumentale passage die echter wat oubollig aan doet. Ook Inner Moment is zo’n nummer dat in het begin eerder aan Peter Sarstedt doet denken dan aan een progressief werkje.

Naar mijn beleving is dit album vlees noch vis, maar daarmee is niet gezegd dat Songs From The Bilston kwalitatief geen voldoende scoort, want dat is namelijk wel het geval.