MENNO VON BRUCKEN FOCK

SHOWTIME, STORYTIME

Artiest / Band: 
NIGHTWISH (2013)
NIGHTWISH

Showtime, Storytime is het eerste wapenfeit van deze Finse voortrekkers van de gothicmetal met als frontvrouw ‘onze’ Floor Jansen (ex-After Forever, ReVamp). Voor een uitzinnige menigte van tienduizenden bezoekers speelde Nightwish een schitterende set op het Wacken Open Air Festival 2013, geconcentreerd rond het magnum opus Imaginaerum. Vuurwerk, stoom, een denderende lichtshow en een band in topvorm tijdens een van de afsluitende concerten van een enorm lange tournee, waarin de band in het najaar van 2012 van zangeres wisselde. In de documentaire op de dvd is te zien hoe men moest improviseren toen Anette Olzon uitviel en hoe de zangeressen van Kamelot die avond uitkomst boden. Vervolgens werd na nog een laatste show met Olzon, Floor Jansen gebeld. Zij zat binnen drie uur op het vliegtuig naar Salt Lake City waar ze slechts 48 uur de tijd had om vijftien songs te leren. Daarna ging het allengs gemakkelijker en beter en werd Floor met enorm enthousiasme bejegend, zowel op het podium als door de band, de crew en de fans. Doordat Olzon erop stond dat zij in de documentaire niet in beeld of geluid te herkennen zou zijn, is de informatie wat eenzijdig en wordt de echte oorzaak van de breuk niet duidelijk. Vast staat dat men in het Nightwish-kamp erg blij is met Floor Jansen, die gezien het concert haar eigen stijl heeft weten te behouden. Terwijl ze Tarja Turunen uitstekend zou kunnen imiteren, is er toch een wat agressiever geluid te horen, waaruit blijkt dat ze met haar ‘gewone’ stem in plaats van haar sopraan ook hard, hoog en zuiver kan zingen, al komt het soms uit haar tenen. Het oudere werk wordt niet meer gespeeld; alleen songs van na 2000. De documentaire toont een Finse show met nog veel meer toeters en bellen dan tijdens Wacken Open Air. Het filmen van dat evenement zou wellicht nog imposanter zijn geweest. Showtime, Storytime is hoe dan ook de registratie van een geweldig concert. Alles wijst er op dat het beste nog moet komen. Dankzij Floor Jansen en Troy Donockley kan men met optimisme, vertrouwen en hernieuwd elan aan een volgend meesterwerk gaan werken.

Na het vertrek van Turunen had ik al eens de wens geuit Floor Jansen in te lijven en dat is nu eindelijk bewaarheid. Nu alleen proberen die prachtige sopraanstem niet te vergeten!