Xystus is een band van eigen bodem geformeerd rond de broers Ivo van Dijk (drums, synths, composities) en Tim van Dijk (bas) en verder met Bas Dolmans (gitaar, zang) en Bob Wijtsma (gitaar). Behalve Wijtsma zijn de overige leden autodidacten, maar desondanks levert dit viertal met behulp van producer Rob van Boeckel een puik stukje werk af. Met inspiratiebronnen als Metallica, Kamelot, Blind Guardian, Dream Theater (A Waste Of Compassion) en filmmuziekschrijvers als Hans Zimmer en John Williams maken deze jonge musici van begin twintig melodieuze, symfonische metal die misschien niet vernieuwend of origineel is, maar het debuut Receiving Tomorrow staat als een huis en smaakt absoluut naar meer. Het album bevat dertien nummers met een totale lengte van ruim vijftig minuten. Vrijwel zonder uitzondering hoor je mooie riffs, pakkende refreinen, voldoende variatie en gelukkig geen oeverloos gebeuk op de dubbele basdrums. Het subtiele toetsenwerk wordt afgewisseld met zware orkestraties en Bas Dolmans’ zang is ver boven de middelmaat verheven en doet hier en daar aan Metallica denken (Elements Of Truth). De vergelijking met bovengenoemde bands gaat aardig op, hoewel Xystus de toetsen gevarieerder inzet. Luister maar eens naar het spaceachtige Time, gevolgd door prachtige bombast in The Lurning Red en je snapt wat ik bedoel. Dolmans’ teksten zijn deels verzinsels en deels gebaseerd op eigen ervaringen en ze passen uitstekend bij de muziek. Gegeven de diverse tegenslagen die de band heeft ondervonden voordat deze eersteling het levenslicht zag, is het zeker vermeldenswaard dat het hier om een album gaat waar Xystus niet alleen trots op kan zijn, maar dat veel liefhebbers van het genre zal aanspreken als een zeer welkome en aangename verrassing! Als Xystus het ook live kan waarmaken heeft Nederland er een absolute topband bij!