MENNO VON BRUCKEN FOCK

REALM OF SHADOWS

Artiest / Band: 
KNIGHT AREA (2009)
KNIGHT AREA - REALM OF SHADOWS

Langzaam maar zeker is Knight Area uitgegroeid tot de vaandeldrager van de vaderlandse symfo. Het van zeven tot vijf bandleden gereduceerde gezelschap - Rinie Huigen en Joop Klazinga zijn vertrokken - heeft met Realms Of Shadows opnieuw een magistraal werk uitgebracht dat alle kenmerken van Gerben Klazinga's invloeden laat horen, maar dan wel met een eigen gezicht, een modern fris geluid en een puike productie. Zanger Mark Smit nam vrijwel alle teksten voor zijn rekening en Klazinga het leeuwendeel van de composities. Gedragen door het voortreffelijke baswerk van bassist Gijs Koopman (ex-Cliffhanger, ex-Novox) en het solide drumwerk van Pieter van Hoorn, excelleren Klazinga’s majestueuze toetsen en de vinnige gitaarpartijen en -solo’s van Mark Vermeule (ex-Novox) gedurende het hele album. Ook Mark Smit presteert uitstekend al behoort zijn stemgeluid niet tot mijn favorieten. De zang is echter keurig verzorgd, Smit heeft een behoorlijk groot bereik en hij beheerst het Engels, waarmee hij een positieve uitzondering is in symfo- en progland. Behalve goede muzikanten is er ook nog de kwaliteit van de composities met verschillende heerlijke thema’s waarbij symfomanen de vingers ruimschoots kunnen aflikken. De opener Ethereal heeft invloeden van IQ, terwijl het pianospel en het -geluid aan dat van Tony Banks herinneren. Ethereal bevat een prachtig thema en is een uitzonderlijke goede binnenkomer. Antagony is uptempo met wat trekjes van Arena en een lekkere gitaarsolo. Iets van Genesis uit de jaren zeventig komt bovendrijven in Two Of A Kind en opnieuw schemert IQ enigszins door in het instrumentale Momentum. Het door toetsen gedragen en eveneens instrumentale Awakening is een langzaam symfonisch stukje in de stijl van Genesis, periode Wind & Wuthering (1976). Dark Souls is doorspekt met heavy invloeden, maar doet soms ook wat aan Camel denken. De titeltrack draagt het stempel van Genesis met Phil Collins tijdens de periode Duke en Genesis rond 1980. Het krachtige A Million Lives vertoont wat overeenkomsten met de muziek van Arena en het epische sluitstuk Occlusion is het meest gevarieerde stuk met mooie overgangen en een schitterend slotthema. Realms Of Shadows, het derde album van Knight Area, is een juweeltje dat zonder meer het predicaat 'vette krent' verdient!