Phantasmagoria (1972) was het derde album van Curved Air en het laatste dat ook commercieel succesvol was. Toetsenist Francis Monkman, die later ook bekendheid verwierf in Sky, leverde de meeste composities aan. Hij begon te experimenteren met de EMS-100 − toen een nieuwe synthesizer − waarvan de resultaten op dit album te horen zijn. Niet alle experimenten waren echter even geslaagd. Dit album bevat een prachtige mix van diverse muziekgenres en er zijn uiteraard hoofdrollen voor zangeres Sonja Kristina Linwood en violist Darryl Way, die beiden ook compositorische bijdragen leverden. Not Quite The Same en Marie Antoinette zijn uitermate aansprekende tracks, waarbij de laatste nog extra Franse teksten zijn toegevoegd. Dat geldt ook voor Melinda, maar dan met Italiaanse teksten. De single Sarah’s Concern is een bonustrack. Samenvattend is Phantasmagoria een wat rommelig, maar wel gedurfd album waarmee Curved Air baanbrekend werk verrichte. Op de tweede schijf staan live-optredens voor de Belgische tv, waarbij vooral de uitvoering van Melinda met Sonja op akoestische gitaar en het experimentele Vivaldi indruk maken. Verder staan er nog een drietal video’s op, gemaakt voor de Oostenrijkse tv. Completer dan deze uitgave kan dit album nauwelijks zijn, dus voor de verzamelaars en liefhebbers is het absoluut smullen geblazen!