Charlie Dominici is bij de meeste proggers vooral bekend als zanger van When Dream And Day Unite (1989), het debuutalbum van Dream Theater. Daarvóór had hij echter al een muzikale carrière met onder anderen Franke & Knockouts, met welke band hij tienerhits scoorde. Zijn eerste soloalbum O3 A Trilogy - Part 1 (2005) bleef tamelijk onopgemerkt en is om die reden - spijtig genoeg - niet door mij besproken in iO Pages. Nu O3 A Trilogy - Part 2 is uitgebracht via het InsideOut-label zal dat album niet hetzelfde lot treffen! De negen songs, samen goed voor ruim 54 minuten muziek, en waarschijnlijk grotendeels afkomstig van Dominici bevatten muziek, die ondanks de aanwezigheid van andere invloeden toch heel dicht tegen de vroege Dream Theater aan schurkt. Het muzikale vakmanschap van de bandleden, die er overigens een stuk jonger uitzien dan de zanger, is onberispelijk. De flitsende loopjes van de bas en de sologitaar zijn prima en dat geldt ook voor de solo’s, zoals in de werkelijk fantastische instrumentale openingstrack. De band bestaat naast Dominici uit de broers Yan (drums) en Brian Maillard (gitaar), Americo Rigoldi (keyboards) en Erik Atzeni (bas) De stem van de nu kortharige zanger is wat minder scherp geworden en heeft iets aan kracht ingeboet vergeleken met 1989, maar klinkt wel heel solide; een echte zangstem met een brede variatie. Het verhaal met als leidraad ozon (O3), handelt over kansen en bedreigingen voor en van de mensheid en de ultieme oplossing middels de dag des oordeels. Nummers als Nowhere To Hide, The Cop of Greed, The Evil Seed zijn zonder meer vergelijkbaar qua compositie en spelniveau met Dream Theater. Ook bij Dominici hoor je veel breaks, subtiele pasages, tempowisselingen en virtuoos spel, zoals in de talloze duels tussen gitaar en toetsen, maar alles blijft stevig en toch melodieus.
Aangezien de composities prima in elkaar steken, kun je Dominici een geweldige aanwinst voor het genre noemen, want van dit soort albums lust ik er nog wel meer dus kom maar snel met deel 3!