My Resurrection is het vijfde album van de Bulgaarse Fin Nicolo Kotzev. Het album bevat twaalf nummers die samen goed zijn voor een krap uur muziek. Naast oudgedienden Göran Edman en Joe Lynn Turner (beiden zang) zijn ook de diensten ingeroepen van Tony Harnell (TNT) en Erik Martensson (Eclipse). Daarnaast hoor je Nelko Kolarov (toetsen), Wayne Banks (bas) en Mattias Krutas (drums). Verder maakte Kotzev - die alle songs schreef en ook het album produceerde - gebruik van een 31-koppig Bulgaars strijkorkest. Het resultaat is een melodieus hardrockalbum met een symfonisch randje dat stijltechnisch dicht tegen Blackmore’s Rainbow aanleunt. Dat geldt vooral voor de nummers gezongen door Turner; de overige songs liggen meer in het straatje van Yngwie Malmsteen. Een nummer als Bad Madman vertoont grote gelijkenis met de langere nummers van Axel Rudi Pell die op zijn beurt ook weer goed geluisterd heeft naar het album Rising (1976) van Rainbow. Dreams heeft veel weg van Street Of Dreams van het album Bent Out Of Shape (1983) eveneens van Rainbow. De muziek zit prima in elkaar, het geluid is oké en Kotzev is een fenomenale gitarist, hoewel de composities me minder pakken dan die op de voorganger Guilty As Sin (2003). De muziek borduurt te nadrukkelijk voort op de reeds genoemde voorbeelden, waarbij ook Deep Purple genoemd moet worden. Zo is More Than Money de zoveelste meezingrocker en zijn The Shadows en Shades Of Grey de zoveelste - prachtige, dat wel - tranentrekkers. Het orkest krijgt voor mijn gevoel pas in de laatste nummers een relevante invulling. My Resurrection is niet meer dan een aardig album, maar misschien ben ik te verwend...