Mirror Of Souls van Theocracy bevat bombastische Amerikaanse metal! Toch klinkt dit door Matt Smith als eenmansband begonnen project zeer Europees. Inmiddels is het project uitgegroeid tot een trio dankzij drummer Shawn Benson en gitarist Jon Hinds. Multi-instrumentalist Smith, die klaarblijkelijk veel van koortjes houdt en in de studio de zang voor zijn rekening neemt, heeft acht tracks verdeeld over 68 minuten opgenomen, waarbij de nadruk op melodieuze uptempo powermetal ligt. De mastering deed Mikka Jussila (Nightwish, Stratovarius) en dat zou wel eens de reden voor die Europese inslag kunnen zijn. Qua stijl is Mirror Of Souls te vergelijken met het Duitse Freedom Call, al gaan de Amerikanen wat vaker over de top en zijn de koren en arrangementen voller en pompeuzer. Je zou de muziek ook kunnen omschrijven als Stratovarius, maar dan een variant de wat meer richting pop gaat. Met name een epic als Laying The Demon To Rest is interessant. Smith varieert zijn vrij heldere en gemakkelijk in het gehoor liggende stem geregeld en door de vele tempowisselingen wordt het dreunende metalgeweld op aangename wijze onderbroken. Zo wordt de symfonische opening gevolgd door een op Iced Earth gelijkend stuk dat op zijn beurt weer overgaat in een heerlijk meezingrefrein. De akoestische opening van Bethlehem is een mooi rustpunt. Het tempo gaat echter fors omhoog in Absolution Day waarna The Writing In The Sand opent met orgelspel en het karakteristieke headbangritme. Ook in Martyr zit een kort progressief intermezzo, maar verder is het vooral heavy metal wat de klok slaat. De titeltrack sluit met 22 minuten deze cd af. Het is veruit het sterkste en interessantste nummer op dit album mede doordat er ook meer toetsen te horen zijn. De meeste melodielijnen zijn herkenbaar, de koortjes zijn erg pakkend, maar niet origineel. De zang is over het algemeen prettig hoewel het geen stem is die je in het hart raakt. Absoluut een aardige plaat, maar geen sensationele klapper.