Khymera begon jaren geleden als een samenwerkingsverband van Daniele Liverani en Steve Walsh (ex-Kansas), en is nu eigenlijk het geesteskindje geworden van bassist, zanger en producer Dennis Ward. Bij Frontiers Records kom je zijn naam veelvuldig tegen als sessiemuzikant en producer. Sunstorm en Vendome zijn ook namen waarbij Ward nauw betrokken is of is geweest. Zo’n vier jaar na het vorige album The Grand Design is Ward samen met drie doorgewinterde sessiemuzikanten terug met Master Of Illusion. Daarop staan elf nieuwe songs, samen goed voor ruim drie kwartier melodieuze rockmuziek in een genre dat inmiddels zo’n beetje het veertigjarig bestaan beleeft. Niets nieuws onder de zon dus. De stem van Ward, die zeker in de hogere regionen raspt en hees klinkt, moet je liggen en mijn favoriete zanger zal hij niet worden. De gepolijste composities bevatten aardige refreintjes en stuwend basspel van Ward. Verder hoor je onopvallend maar degelijk drumwerk van Pete Newdeck, flitsend gitaarspel van Michael Klein (Wicked Sensation). De toetsen worden bespeeld door Eric Ragno (o.a. Vox Tempus). Khymera is een typisch voorbeeld van een aardige, maar zeker geen baanbrekende release van Frontiers Records. Goede muzikanten, maar de band zal echter zelden of nooit live te zien zijn. Master Of Illusion is het vijfde album van Khymera dat in mijn beleving niet meer is dan een logisch vervolg op The Grand Design.