MAMONAMA

Zanger John Lawton (ex-Uriah Heep) bundelt in OTR de krachten met gitarist Jan Dumee (ex-Focus). Zij laten zich begeleiden door een Braziliaanse band bestaande uit bassist Ney Conceicao, drummer Xande Figuiredo en toetsenist Marvio Ciribelli. Het resultaat is Mamonama, een album dat tien composities bevat met duidelijke referenties aan Focus en Uriah Heep. Opnieuw bewijst het internet zijn onschatbare waarde, want muziek opnemen op verschillende locaties en zelfs verschillende continenten blijkt heel goed mogelijk. Een nummer als Taking You Down knipoogt naar Deep Purple; je zou het een combinatie van Ted The Mechanic en Wring That Neck kunnen noemen. In Hello daarentegen ligt het accent zwaar op Focus en dat is toch best apart, gezien de relatief korte tijd dat Dumee deel uitmaakte van deze band. The Corner Club is een vriendelijk rockende track, terwijl de titelsong een wat monotoon en ietwat bluesy nummer is tot aan het uitgesproken popachtige refrein. Het gevoelige Steal The Night is wat langzamer en in Face To Face, een cover van Pete Townshend, zit een lekkere ‘groove’ met een Braziliaans sausje. De onder meer op Uriah Heep geënte, mierzoete ballad heet Shine, waarin een instrumentaal stukje Focus is verweven. Het wat oubollig klinkende Woman doet mij aan een jazzy variant van Spooky Tooth denken. Ten slotte waart de geest van The Eagles rond in de pakkende rocker Ride On.

De ervaren bluesrockveteraan Lawton heeft met het wat iele, bijna blikkerige maar daardoor aparte gitaargeluid van Dumee een leuke vondst gedaan. Het initiatief voor dit project kwam overigens van Dumee! Compositorisch hebben de heren aardige nummers geschreven en de Latin-sfeer maakt van Mamonama een aangenaam buitenbeentje in de rockmuziek.