THE LEARNING TREE

Mike Ian is een multi-instrumentalist uit New Jersey (VS). De man is van origine gitarist en drummer, maar hij heeft zich gaandeweg ook bekwaamd in het bespelen van andere instrumenten, zoals piano, toetsen, bas, banjo en pedal-steelgitaar. Ook de fijne kneepjes van de geluidstechnicus en de producer kreeg hij onder de knie en bovendien is hij in staat om muziek te orkestreren. Ian is dus van vele markten thuis en hij bewees dat op diverse albums die van genre variëren van jazz en pop tot orkestraal en zelfs country. Sinds kort maakt hij als bassist deel uit van een Emerson, Lake & Palmer-tributeband genaamd Tarkus. De muziek op The Learning Tree valt onder de categorie neoprog met een poprockrandje en is enigszins te vergelijken met de muziek van Alan Parsons, Arena en de meer populaire nummers van Emerson, Lake & Palmer. De laatste track van de negen die op dit schijfje staan, klokt bijna zeven minuten en de totale lengte van het album bedraagt circa vijftig minuten. De composities zijn melodieus, de meeste nummers hebben een heel herkenbare structuur van coupletten en refreinen met hier en daar een enkel intermezzootje. Als solo-instrument is de gitaar ongetwijfeld het belangrijkste en Ian bewijst door afwisselende geluiden te gebruiken en door akoestische gitaren in te zetten dat hij oog heeft voor detail en dat hij niet  in herhalingen wil vallen. De orkestraties  zijn niet beperkt tot een strijkje, maar gaan veel verder zodat de kern van zijn muziek toch vrij rustig is, een enkel iets steviger stukje gitaarwerk daargelaten. Zijn stem is niet onprettig maar wel wat vlak, duidelijk geen geschoolde zangstem, maar door het toevoegen van een tweede stem en koortjes klinkt het geheel best aangenaam. The Learning Tree is een prettig maar geen wereldschokkend album. Het is wel een indrukkende prestatie dat hij, op wat teksten en de mastering na, alles zelf heeft gedaan.