Na het debuutalbum Glory Thy Name komt Divinefire - een samenwerkingsverband van de Finse multi-instrumentalist Jani Stefanovic en zanger Christian Rivel (Narnia, Audiovision) - met de opvolger Hero. Inmiddels is de band versterkt met bassist Andreas Olsson, toetsenist Anders Berlin en gitarist Patrik Gardberg. Sommige drumpartijen worden geslagen door Andreas Johansson. Rivels uitstekende en krachtige zangstem doet wat denken aan die van Thomas Rettke (AINA, Heaven’s Gate). Had het debuut wat invloeden van bijvoorbeeld bands als Evergrey, Angra en wellicht Sonata Arctica, op Hero heeft de muziek meer weg van een kruising tussen Yngwie Malmsteen en Rhapsody. Ook nu ligt het zwaartepunt in de combinatie van klassiek en powermetal, waarbij de dubbele basdrums, de flitsende gitaar- en toetsensolo’s en de krachtige zang van Rivel tot een zeer degelijk resultaat leiden. Na een typische bombastische filmscoreachtige metal opening, komen de invloeden van Malmsteen naar voren. De prima zang wordt afgewisseld met iets wat het midden houdt tussen grunts en tenor; de orkestraties vullen de stevige riffs uitstekend aan. In vergelijking met het debuut heeft de band progressie gemaakt, maar er is van een eigen geluid nog geen sprake. Het feit dat de muziek van Divinefire ‘veel lijkt op’ zou je wellicht als een minpunt kunnen zien; de prestaties van de bandleden zijn echter een vette plus. De enige kanttekening is eigenlijk de beperkte tijdsduur van krap 43 minuten, waarbij nog een naar mijn idee overbodige cover van Show Must Go On van Queen is inbegrepen.
In het epische powermetalgenre is Divinfire een aanwinst en ook voor liefhebbers van bands als Angra, Shaman en wellicht Therion, maar dan zonder operazangeressen, is Hero een aanrader.