MENNO VON BRUCKEN FOCK

GLORY FOR SALVATION

Artiest / Band: 
RHAPSODY OF FIRE (2021)
RHAPSODY OF FIRE - GLORY FOR SALVATION

Na het ep’tje I’ll Be Your Hero is hier dan Glory For Salvation, de échte opvolger van The Eighth Mountain. Rhapsody Of Fire schotelt de luisteraar een album voor van ruim een uur, maar zijn er ook verrassingen? Ja, die zijn er wel, al is het overgrote deel een vervolg op eerder uitgebrachte muziek. De folkelementen, koren, orkestraties, allemaal bedacht door toetsenist Alex Staropoli  ̶ die nu ook als producer de touwtjes stevig in handen heeft   ̶ klinken erg herkenbaar. De gesproken tekst in het Engels is voorzien van een niet te missen accent, het mild ‘shouten’ en ‘grunten’, is voor Rhapsody Of Fire redelijk nieuw en voor mijn oren geen verbetering. Zanger Giacomo Voli haalt zijn uithalen meer dan eens uit zijn tenen en ik vraag me dan in zo’n geval onwillekeurig af hoe lang die man dat volhoudt! Het is wel indrukwekkend wat deze frontman presteert. Gitarist Roby di Micheli speelt de sterren van de hemel, maar gebruikt helaas heel vaak hetzelfde gitaargeluid. Daarnaast is snelheid steeds zijn grote wapen daar waar soms een vloeiende, slepende solo ook prettig zou zijn. Meerdere stukken worden in het Italiaans gezongen. Dat is op zich beslist niet storend, integendeel. Magic Signs is de ballad en zoals altijd erg mooi en melancholiek. De ervaring en klasse straalt van deze mannen af en dat is op dit veertiende album terug te horen. Dat gezegd hebbende, is het grootste bezwaar dat ik vrijwel alle melodieën al eens eerder heb gehoord. Een goed voorbeeld daarvan Chains Of Destiny. Aangezien zo veel bands acteren in dit bombastische symfonische metalgenre begint ook Rhapsody Of Fire een beetje als eenheidsworst te klinken, hoe solide en knap de muziek en zang ook worden uitgevoerd. Als dan bovendien ook de verhaallijnen, die als laatste aan de muziek zijn toegevoegd, zich in dezelfde sferen afspelen als in het verleden met moord, doodslag en tovenaars dan is van echte vernieuwing geen sprake. Een consistent album is het wel geworden met veel aandacht voor de arrangementen. Als laatste moet worden aangetekend dat de laatste twee tracks niet veel meer zijn dan het nummer Magic Signs met respectievelijk Italiaanse en Spaanse teksten.