THE EIGHTH MOUNTAIN

Ruim twintig jaar na het debuut Legendary Tales was de terechte vraag: is er leven na de opsplitsing met eerst stergitarist Luca Turilli en vervolgens met zanger Fabio Lione. Het antwoord luidt: ja zeker, maar wie behalve nieuw elan een stijlaanpassing verwacht, komt bedrogen uit. Giacomo Voli toont zich in de studio een begenadigd zanger met een geschoolde basis, maar het zal me benieuwen of hij dit live kan waarmaken, wetend dat hij in de studio hulp kreeg van een koor bestaande uit maar liefst twintig personen. Veel van wat hij zingt moet echt uit zijn tenen komen en dat betekent voor de meeste zangers wachten op problemen. Gitarist Roby De Micheli is naast zijn rol als gitarist tevens de nieuwe steunpilaar voor de enig overgebleven oudgediende Alex Staropoli (toetsen) voor wat betreft het verhaal. Samen met Staropoli schreef hij de Nephilim's Empire Saga waarvan The Eighth Mountain het begin vormt. De band bestaat verder uit Alessandro Sala (bas) en Manu Lotter (drums), die mij net iets te vaak gebruik maakt van de dubbele basdrums. Behalve de heftige bombastische stukken zijn er ook mooie ballads met wat folkloristische invloeden, zoals in Warrior Heart en het supersentimentele The Wind, The Rain And The Moon. De wat minder zware orkestraties vind ik niet zo aansprekend ten opzichte van de vroegere albums ondanks de participatie van leden van het gerenommeerde Bulgaarse Nationale Symfonie Orkest uit Sofia. March Against The Tyrant is, zeker voor wat betreft het eerste deel, een variant op While My Guitar Gently Weeps van George Harrison (The Beatles). De in 2015 overleden acteur Christopher Lee is te horen aan het eind van het album, geheel passend in de rijke traditie van deze epicmetal-pioniers. Er is zeker nog leven na Turilli en Lione, maar de tijd zal uitwijzen of de succesformule met The Eighth Mountain niet al te zeer wordt uitgemolken. Voor mij persoonlijk is dit album wat vermoeiend, maar bij vlagen zeer genietbaar en qua instrumentatie alleszins indrukwekkend.