Sommige mensen weten op heel jonge leeftijd al wat ze willen. Zo ook de Amerikaan Eric Hansen. Op zijn veertiende begon hij met klassieke gitaarlessen en reeds op zijn zestiende was hij daarmee professioneel bezig. Talent en durf zat dus. Na een gedegen vervolgopleiding aan de universiteit van Florida in zowel klassieke als jazzgitaar, werd hem een post op het conservatorium aangeboden. Het enthousiasme om live-uitvoeringen te geven was echter te groot en hij koos voor een sprong in het diepe. Met een contract op zak met het Neurodisc-Capitol-label is Colores Del Alma zijn derde album en het gaat hem voorwaar niet slecht. De top-tien noteringen in de Bill Board New Age-lijsten zijn daarvan een tastbaar bewijs. Hoewel ik enige moeite heb om deze wereldmuziek onder de noemer new age te scharen, laat staan onder elektronische muziek, is het toch een buitengewoon plezierig album om naar te luisteren en het staat werkelijk bol van de adembenemende staaltjes van Hansens weergaloze techniek. Daarbij zijn de composities ook nog eens erg toegankelijk met een bijzondere mix van flamenco, salsa, klassiek en Jazz. Vrijwel steeds hoor je een wat Spaans aandoende percussie, iets wat enigszins lijkt op castagnetten maar dan minder scherp. Twee nummers bevatten een blazersarrangement. Colores Del Alma verveelt geen moment en alleen al door de aanwezigheid van gastmusici op conga’s, bongo’s, bas en blaasinstrumenten is dit prachtig geproduceerde album het aanhoren meer dan waard. Het roept bij mij zo’n heerlijk zomervakantiegevoel op. Onnodig te vermelden dat de liefhebbers van akoestische gitaarmuziek in bovengenoemde genre dit schijfje blind kunnen bestellen: tevredenheid gegarandeerd!