CLEOPATRA - THE CROWN OF ISIS

Kayak zal als podiumact in deze bezetting voorlopig het laatste concert geven op 28 december 2014 in Zoetermeer. Juist nu bekend is geworden dat Edward Reekers en Cindy Oudshoorn hun ontslag hebben ingediend, ligt er een absoluut meesterwerk in mijn cd-speler. Deze dubbel-cd in een keurig verzorgde verpakking met veel informatie, laten de tijden van Merlin (2003) en Nostradamus (2005) herleven. Ton Scherpenzeel heeft zichzelf overtroffen. Zowel tekstueel als compositorisch vliegen emotie, drama, sentiment, passie en soms agressie je om de oren. Mede door de inzet van tal van gastvocalisten lonkt het theater, want als muziek ooit in een dergelijke locatie thuishoort dan is het Cleopatra - The Crown Of Isis wel. Het tandem Scherpenzeel-Irene Linders voert de luisteraars naar tijden van weleer, toen Egypte nog een grootmacht was. Scherpenzeel schuwt de orkestrale arrangementen niet, maar ook de piano en de toetsen zijn veel nadrukkelijker aanwezig. Er knallen zowaar ook diverse solo’s uit mijn boxen. Het is duidelijk waarom Andy Latimer ooit voor Scherpenzeel koos, want ook vandaag de dag zou hij in muzikaal opzicht uitstekend bij Camel passen; luister maar eens naar Philae. Hoewel het verhaal centraal staat, is er wat betreft de melodieën en de instrumentale hoogstandjes veel te genieten en is de muziek beduidend symfonischer dan op de laatste Kayak-albums. Gezien het onderwerp zijn er uiteraard oosterse invloeden verwerkt, maar dankzij Ton, gitarist Joost Vergoossen, gitarist-zanger Rob Vunderink, bassist Jan van Olffen en drummer Hans Eijkenaar blijft het symfonische rock. Met al zijn ervaring bij zowel Youp van ’t Hek als de wereld van de (kinder)musical, zou deze Crown Of Isis wel eens de kroon op het werk van een veelzijdige componist en musicus kunnen zijn. En als dit inderdaad de zwanenzang van Oudshoorn en Reekers is, dan nemen ze in elk geval op meer dan waardige wijze afscheid, want hun vocale bijdragen zijn voortreffelijk. Het zal mij benieuwen welke koers dit bootje na ruim veertig jaar gaat varen, maar één ding is zeker: met Scherpenzeel en Linders aan het roer komt het wel goed. Cleopatra is een imposante, symfonische rockmusical van een ongekend hoog niveau