MENNO VON BRUCKEN FOCK

CÉDEZ LE PASSAGE

Artiest / Band: 
THIEMENS, PIM (2010)
PIM THIEMENS - CÉDEZ LE PASSAGE

De Culemborgse amateurmuzikant Pim Thiemens speelt al vanaf zijn zevende gitaar. Met zijn broer Hans (basgitaar, Chapman-stick) speelt Pim vaak op King Crimson georiënteerde muziek, samen met zijn vrouw speelt hij chansons van Yves Duteil en daarnaast zingt en speelt hij gitaar in de bluesrockformatie Colourize. De twintig instrumentale nummers op Cédez Le Passage heeft hij allemaal zelf gecomponeerd en in zijn thuisstudio opgenomen gedurende de afgelopen tien jaar. Echoënde begintonen met kerkklokken en een kraaiende haan, brengen de luisteraar naar wat langzamere, melodieuze tracks enigszins in de stijl van Robin Trower. Een contrabasgeluid, zwevende toetsen, percussie en een akoestische gitaar roepen de sfeer op van een zuidelijk vakantieland. Het op funkrock geënte Train Delays, met een refrein dat mij heel sterk aan een track doet denken aan KPM (Klaus Peter Matziol), is wat meer uptempo. Just The Little Things, Enjoy The Beautiful en vooral A Brief Moment refereren meer aan het deels akoestische werk van Steve Hackett. Het daaropvolgende korte stukje is bijna ambient, terwijl Breaking Loose bluesier klinkt. Fear Of The Dark heeft ook wat funktrekjes, maar is lekker slepend qua tempo met op het eind licht orkestrale toetsen. Na wat korte fragmenten volgt een track met een lichte funky inslag en met invloeden van zowel Wishbone Ash als van reggae met goed en degelijk gitaarwerk. Na opnieuw een kort ritmisch stukje volgt een experiment met echoënde keyboards. Het vakantiegevoel voor de late avond keert terug in Never Ending Holiday. In Freestyle zitten wat lastiger ritmes: een lekker 'lopend' basje en veel toetsen, terwijl de gitaar pas in het tweede deel op gang komt en eerst wordt overvleugeld door een schelle fluit. Het album heeft met Le Passage wat weg van de bekende nachtkaars. 

Thiemens beheerst zijn instrument uitstekend en zijn niet alledaagse geluiden zorgen voor een verfrissend geheel. De ruim een uur durende cd bevat mijns inziens te veel fragmentarische stukjes, maar met een goede selectie blijft er drie kwartier zeer aansprekende, melodieuze gitaarmuziek over.