BLURRING INTO MOTION

Charlie Cawood is een Londense muzikant die al vanaf zijn elfde klassieke en elektrische gitaar studeerde. Al snel breidde hij zijn aandachtsveld uit naar muziek uit India en Oost-Azië en zelfs flamenco maakte hij zich eigen. Wellicht herkennen lezers zijn naam als bassist en componist bij Knifeworld of als bassist bij het erg op Gentle Giant en Mahavishnu Orchestra georiënteerde Lost Crowns. Wat Cawood op Blurring Into Motion laat horen, gaat echter veel meer richting akoestische volksmuziek met invloeden uit tal van windstreken. Soms lijkt de muziek wat op de klassieke albums van Steve Hackett en zijn boer John en niet voor niets spreekt de bijgevoegde informatie over ‘hedendaagse klassieke muziek’. Naast akoestische gitaar horen we fluiten en andere blaasinstrumenten, percussie, een strijkje, vibrafoon, piano, glockenspiel en soms een verdwaalde (bas)synth. Het album is grotendeels instrumentaal, maar wel met een gastrol voor Marjana Semkina (Iamthemorning) in twee tracks. De 52 minuten muziek zijn verdeeld over twaalf composities die getuigen van klassieke scholing en vakmanschap. De stijl is echter ver van symfo of prog verwijderd en mede daardoor een wat vreemde eend in de bijt. Het is niettemin een aardige verrassing om totaal andere muziek te horen dan die van Knifeworld. Deze begenadigde muzikant is kennelijk van veel markten thuis.