Barbarica is een fonkelnieuw album van het Italiaanse Museo Rosenbach dat net als Premiata Forneria Marconi (PFM), New Trolls, Le Orme en Banco Del Mutuo Soccorso uit de vroege jaren zeventig stamt en daardoor wellicht voor menigeen een onbekende grootheid is. Als het meesterwerk Zarathustra (1973) vorig jaar niet opnieuw live in de studio zou zijn opgenomen en uitgebracht, dan zou dit vijftal definitief in de vergetelheid zijn geraakt. De heren kunnen er echter nog wat van getuige de vijf composities die samen ruim veertig minuten ouderwetse symfo laten horen. De drie leden die er ook in 1973 bij waren, Albert Moreno (bas, Mellotron), Giancarlo Golzi (drums) en Stefano ‘Lupo’ Galifi (zang), worden bijgestaan door Sandro Libra (gitaar), Max Borelli (gitaar, zang), Fabio Megetto (toetsen) en Andy Senis (bas). De zeer expressieve Italiaanse zang ligt mij totaal niet, maar kan kwalitatief zeker door de beugel. De composities staan bol van de schitterende instrumentale fragmenten en stijltechnisch zijn soms wat invloeden uit de jazz- en filmmuziek te herkennen. De muziek blijft echter melodieus en doet denken aan Moongarden, Ramses en soms Grobschnitt. Het Franse Ange zou qua zang een bron van inspiratie geweest kunnen zijn. Het geluid klinkt erg ‘vintage’, maar dat zal met name voor de oudere liefhebbers eerder een voor- dan een nadeel zijn. Al met al een zeer welkome nieuwe uitgave van deze Italianen.