AMPUTECHTURE

Amputechture is het derde album ontstaan uit het samenwerkingsverband tussen zanger-tekstschrijver Cedric Bixler-Zavala en componist-gitarist Omar Rodriguez-Lopez onder denaam The Mars Volta. De opnamen zijn gemaakt in El Paso (Texas), Melbourne (Australië) en Los Angeles (Californië). Het nieuwe album bevat acht stukken met een bonte mengelmoes aan stijlen, zoals soft jazz in Vicarious Atonement, progressieve trekjes in de geest van Spock’s Beard in Tetragrammation en een deel van Viscera Eyes en meer kakofonische stukken, die ik progressieve latinfusion zou willen noemen. Het naar mijn smaak afzichtelijke hoesje en de bizarre songtitels zijn al een duidelijke voorbode voor de muziek die men op de plaat heeft gezet. Het is productioneel niet allemaal glaszuiver en helder en volstrekt eigenzinnig waar het de muziek en de teksten betreft. Bixler-Zavala's stem is weliswaar veelzijdig, maar zeker niet mijn smaak. Vooral in de schreeuwerige, dreinerige stukken, zoals Meccamputechture moet ik vaststellen dat ik me moet beheersen om de plaat niet af te zetten. Experimenteel is deze schijf in elk geval wel en zal daarom lang niet alle progliefhebbers bekoren. Er staan echter ook briljante stukken muziek op dit album die helaas worden ingesloten door weinig aansprekende passages, waarin gitaareffecten, blazers, lastig te volgen saxofoonsolo’s en moeilijke ritmes de hoofdmoot vormen. Wel is er vaak een aardig orgelgeluid op de achtergrond te horen. Een mooi, grotendeels akoestisch nummer als Asilos Magdalena, waarin dit keer de zoete stem van Bixler-Zavala positief excelleert, verraadt duidelijk de Spaanstalige afkomst van de artiesten. Qua sfeer doet El Cierno Vulnerado, het abrupt eindigende sluitstuk van dit ruim 76 minuten klokkende album, me wat aan Van Der Graaf Generator denken.

Amputechture is een lastige en moeilijke plaat, maar wel een intrigerende, waarbij vooral de tegendraadse ritmes en het goede baswerk opvallen.