ALTER EGO

Het Poolse Lilith bestaat alweer vijftien jaar en naast mede-oprichter en toetsenist Aleksander Kubacki zijn ook zangeres Agnieszka Stanisz en gitarist Łukasz Weiss al meer dan tien jaar een vaste waarde. De speelse ritmesectie, die van veel markten thuis is, bestaat uit drummer Tomasz Baranowski en bassist Juliusz Posern-Zielinski. De stem van Stanisz is helder en gevarieerd en haar Engels is bijzonder goed. Bij Lilith hoor je vaak tweestemmige zang om wat extra volume toe te voegen aan het vocale gedeelte. Zoals uit de titel al enigszins is af te leiden, heeft het album twee gezichten. Enerzijds bevat de muziek veel progressieve elementen, melodieuze symfonische muziek in de stijl van Eloy en zelfs stukken en intro’s in de stijl van Jean Michel Jarre, onder meer in Fly Before You Die. Anderzijds staan er ook steviger stukken op, zoals Fields Of Scars, die veel raakvlakken hebben met female-fronted metal. De muziek van Lilith ligt soms in het verlengde van de wat minder stevige nummers van bijvoorbeeld Delain en Evanescence, en in mindere mate van District 97. Een van de twee bonustracks is een werkelijk schitterende epic met louter keyboard-gedomineerde elektronische muziek aangevuld met stukjes koorzang. Weliswaar een vreemde eend in de bijt, maar voor mij het hoogtepunt van Alter Ego. De tweede bonustrack is een melodieus, maar stevig stuk dat Agnieszka Stanisz gevoelig in het Pools zingt en dat elders op het album staat als Angel. Haar stem doet me hier denken aan die van Valérie Lagrange. Hoewel gitarist Weiss heel mooi en gevoelig blijkt te kunnen spelen, is de metalstijl onmiskenbaar aanwezig. Dat doet in mijn beleving een beetje afbreuk aan de subtiliteit van de muzikale tapijten die de overige drie heren neerleggen. Alter Ego is een interessante plaat die mij na meerdere luisterbeurten steeds beter ging bevallen.